خداوند ، دوست دارد كه هرگاه نعمتى به بنده اى مى دهد، اثر آن را در او ببيند .

۲۴.إنَّ اللّهَ تَعالى يُحِبُّ الرِّفقَ فِي الأَمرِ كُلِّهِ ؛ ^۱

۰.خداوند ، مدارا كردن در هر كار را دوست دارد .

۲۵.إنَّ اللّهَ جَميلٌ و يُحِبُّ الجَمالَ ؛ ^۲

۰.خداوند ، زيباست و زيبايى را دوست دارد .

۲۶.إنَّ اللّهَ لا يَقبَلُ عَمَلَ عَبدٍ حَتّى يَرضى قَولَهُ ؛ ^۳

۰.خداوند ، عمل بنده را نمى پذيرد ، مگر آن كه از گفتارش خشنود باشد .

۲۷.إنَّ اللّهَ يُحِبُّ المُؤمِنَ المُحتَرِفَ ؛ ^۴

۰.خداوند ، مؤمنِ پيشه ور را دوست دارد .

۲۸.إنَّ اللّهَ يُحِبُّ كُلَّ قَلبٍ حَزينٍ ؛ ^۵

۰.خداوند ، هر دل اندوهگينى را دوست دارد .

۲۹.إنَّ اللّهَ يُحِبُّ مَعالِىَ الاُمورِ و أشرافَها و يَكرَهُ سَفسافَها ؛ ^۶

۰.خداوند ، كارهاى بزرگ و شريف را دوست دارد ، و كارهاى خُرد و كم ارزش را ناخوش مى دارد .