۱۰۲۶۸.عنه عليه السلام :إنّكَ إن صَبَرتَ جَرَت علَيكَ المَقادِيرُ و أنتَ مَأجُورٌ ، و إن جَزِعتَ جَرَت علَيكَ المَقادِيرُ و أنتَ مَأزُورٌ . ^۱

۱۰۲۶۹.عنه عليه السلام :مَن صَبَرَ صَبْرَ الأحرارِ ، و إلاّ سَلا سُلُوَّ الأغمارِ . ^۲

۱۰۲۷۰.عنه عليه السلام :إن صَبَرتَ صَبرَ الأكارِمِ ، و إلاّ سَلَوتَ سُلُوَّ البَهائمِ . ^۳

۱۰۲۷۱.عنه عليه السلام :مَن لَم يُنْجِهِ الصَّبرُ أهلَكَهُ الجَزَعُ. ^۴

۱۰۲۷۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن صَبَرَ و استَرجَعَ و حَمِدَ اللّهَ عندَ المُصيبَةِ ، فقد رَضِيَ بما صَنَعَ اللّهُ ، و وَقَعَ أجرُهُ عَلَى اللّهِ ، و مَن لَم يَفعَلْ ذلكَ جَرَى علَيهِ القَضاءُ و هُو ذَمِيمٌ ، و أحبَطَ اللّهُ أجرَهُ . ^۵

۱۰۲۶۸.امام على عليه السلام :اگر شكيبايى كنى ، مقدّرات الهى بر تو جارى مى شود و مأجور خواهى بود و اگر نا شكيبى كنى ، بازهم مقدّرات خداوند بر تو جارى مى شود اما تو گناهكار خواهى بود .

۱۰۲۶۹.امام على عليه السلام :هر كه چون آزادگان صبر كند [زهى سعادت ]و گر نه ، مانند جاهلان نا آزموده كار، مصيبت را فراموش خواهد كرد .

۱۰۲۷۰.امام على عليه السلام :اگر همچون بزرگواران صبر كنى [چه بهتر] و گر نه همچون ستوران [رنج را] فراموش خواهى كرد .

۱۰۲۷۱.امام على عليه السلام :هركه را شكيبايى نرهاند ، نا شكيبى هلاكش گرداند .

۱۰۲۷۲.امام باقر عليه السلام :كسى كه در هنگام مصيبت شكيبايى كند و اِنا للّه و اِنّا اِلَيه راجعُون بر زبان آورد و خدا را حمد و سپاس گويد ، بى گمان به آنچه خدا كرده رضايت داده است و اجرش با خداست و هركه چنين نكند ، بازهم قضاى الهى بر او جارى شود ، در حالى كه نكوهيده باشد و خداوند اجرش را از بين ببرد .