آیات نخستین سوره معارج و قضیه غدیر

آیات نخستین سوره معارج:

سَأَلَ سائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ * لِلْکَافِرِینَ لَیسَ لَهُ دَافِعٌ * مِنَ اللهِ ذِی الْمَعَارِجِ.[۱]

تقاضا کننده ای، تقاضای عذابی کرد که واقع شد. این عذاب، ویژه کافران است و هیچ کس نمی تواند آن را دفع کند. از سوی خداوندِ ذی المعارج است (خداوندی که فرشتگانش بر آسمان ها صعود می کنند).

یکی از رویدادهای مهمّی که پس از حادثه غدیر و معرّفی علی(ع) به جانشینی پیامبر خدا(ص) اتّفاق افتاد، نزول عذاب بر معترض بر این اقدام پیامبر خدا(ص) بود. این رویداد، گواهی دیگر بر ولایت الهی امیر مؤمنان(ع) است.

در کتاب های علوم قرآنی، این بحث مطرح شده که بسیاری از سوره هایی که مکّی نامیده می شوند، بعضی از آیات نخستین آن، بر طبق تصریح مفسّران، در مدینه نازل شده است و به عکس، سوره هایی هستند که رسماً مدنی نامیده شده، ولی بعضی از آیات آنها، مکّی است.[۲]