ر . ك : دانشنامه قرآن و حديث : ج 8 ص 53 (فصل يكم / «1 / 2» فرق ميان اسلام و ايمان) .
1 / 3
اصل ايمان
۴۴.امام رضا عليه السلام : به دلايل بسيارى، مردم، مأمور به گفتن اذان شدهاند... و پس از تكبير، شهادتين قرار داده شده است؛ چون [اوّلاً] گام آغازينِ ايمان، توحيد و اقرار به يگانگى خداوند - تبارك و تعالى - و گام دوم، اقرار به پيامبرىِ پيامبر صلى اللّه عليه و آله است و [ثانياً ]براى اين كه فرمانبردارى از آن دو و شناخت آنها، به يكديگر وابستهاند و [ثالثاً ]براى اين كه اصل ايمان، شهادتين است، و شهادتين، دو تا قرار داده شد، چنان كه در ديگر امور حقوقى، دو شاهد، مقرّر گشته است. بنا بر اين، هر گاه بنده به يگانگى خداوند عزّ و جلّ و پيامبرىِ پيامبر صلى اللّه عليه و آله اقرار كرد، به كلّ ايمان، اقرار كرده است؛ زيرا اصل ايمان، همان اقرار به خدا و پيامبر اوست.
1 / 4
چيزهايى كه ايمان داشتن به آنها واجب است
۴۵.امام رضا عليه السلام : كسى كه به يگانگى خدا و مانند نداشتن او گواهى دهد و او را از آنچه سزاوارش نيست، پاك بداند و نيز گواهى دهد كه نيرو و توان، اراده و خواست، آفريدن و فرمان دادن، و قضا و قدر، همه از آنِ اوست و افعال بندگان، مخلوق به خلق تقديرى است ، نه خلق تكوينى، و گواهى دهد كه محمّد صلى اللّه عليه و آله فرستاده خداست و على و امامانِ پس از او عليهم السلام حجّتهاى خدايند، و دوستان آنان را دوست بدارد و دشمنانشان را دشمن بدارد و از گناهان بزرگ ، دورى كند و به رجعت و دو مُتعه (متعه نسا و متعه حج) اقرار كند و به معراج و سؤال در قبر و به حوض [كوثر] و شفاعت و آفريده شدنِ بهشت و دوزخ، و [به ]صراط و ميزان و به رستاخيز و زنده شدنِ دوباره مردگان و به پاداش و حسابرسى ايمان داشته باشد، او مؤمن حقيقى و از شيعيان ما اهل بيت است.