جُندَب بن عبد اللّه اَزْدى

جُندَب بن كعب بن عبد اللّه اَزْدى غامدى كه گاه به جدّش نيز نسبت داده مى شود و جندب بن عبد اللّه ناميده مى شود ، همان «جُندَبُ الخير (جُندبِ نيكوكار)» و يكى از چند جُندبِ قبيله اَزْد است .

او از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله و امام على عليه السلام بود و در زمان خلافت عثمان و حكومت وليد بن عقبه بر كوفه ، هنگامى كه ساحرى در حضور وليد و در مسجد كوفه به شعبده بازى و سِحر مشغول بود ، ساحر را كشت و به زندان افتاد و به مدينه تبعيد شد .

او همچنين به همراه مالك اشتر و ديگر بزرگانى كه به ذكر معايب عثمان مى پرداختند ، به شام تبعيد شد . جندب در همه جنگ هاى امير مؤمنان با ايشان بود .