اعتبارسنجی منابع تفسیر روایی شیعی
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
18-45
چکیده :
اعتبارسنجی منابع تفسیر روایی شیعه و اهل سنّت، از دو طریق سندی و محتوایی، ممکن و لازم است. منابع تفسیر روایی در هر دو حوزه شیعی و اهل سنّت، به منابع متقدم و متأخر تقسیم میشود. از این رو، منابع تفسیر روایی، در چهار گروه تصور میشود. در این مقاله، منابع متقدم و متأخر شیعی، بررسی و اعتبار سنجی دو گروه دیگر، یعنی منابع متقدم و متأخر اهل سنّت، بهزودی انجام و در شماره آینده منتشر میشود. ابتدا از تفاسیر روایی متقدم شیعی، «تفسیر منسوب به امام حسن عسکری7»، «تفسیر علی بن ابراهیم قمی»، «تفسیر عیّاشی»، «تفسیر فرات کوفی»، و «تفسیر حِبَری» و سپس از تفاسیر روایی متأخر شیعی، تفسیر «الصافی»، «البرهان»، و «نور الثقلین» و نیز با اندک اشارهای، تفسیر «کنز الدقائق»، «تفسیر معاصر»، و «التفسیر الاثری الجامع» بررسی شده است.
کلیدواژههای مقاله :تفسیر روایی؛ اعتبارسنجی منابع تفسیری؛ تفاسیر روایی متقدم شیعه؛ تفاسیر روایی متأخر شیعه
