و بر اين اساس ، مصرف گرايى به شيوه بيگانگان ، در صورتى كه مصداق اسراف كمّى نباشد ، بى ترديد، يكى از مصاديق بسيار خطرناكِ اسراف كيفى است و مبارزه همگان ، براى پيشگيرى از مفاسد فرهنگى ، اقتصادى و سياسى آن ، لازم و ضرورى است .
6 . تفريط در مصرف
تفريط در مصرف، مانند اسراف و افراط در آن ، پيامدهاى زيان بار گوناگونى دارد . از اين رو ، اسلام ، از يك سو، با افراط و اسراف در مصرف، به شدّت مخالف است و به ميانه روى و ساده زيستى، سفارش مى كند و از سوى ديگر ، تفريط در مصرف و سختگيرى بر خود و خانواده را نيز محكوم مى نمايد . در حديث نبوى آمده است :
كُلوا وَاشرَبوا وتَصَدَّقوا وَالبَسوا فى غَيرِ مَخيلَةٍ ولا سَرَفٍ ؛ إنَّ اللّهَ يُحِبُّ أن تُرى نِعمَتُهُ عَلى عَبدِهِ .۱بخوريد و بياشاميد و صدقه دهيد و بدون فخرفروشى و اسرافكارى، جامه بپوشيد ؛ زيرا هر آينه، خداوند دوست مى دارد كه نعمتش بر بنده اش نگريسته شود .
افزون بر آيات و رواياتى كه به بهره گيرى از مواهب الهى، توصيه دارند ، در احاديث فراوانى، كسانى كه خود را از لذّت هاى مشروع زندگى محروم مى كنند، به شدّتْ نكوهش شده اند . ۲
