۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند مى فرمايد: «اى زاده آدم! اين مُلك، از آنِ من است و اين مال، براى من است . اى تنگ دست! كجا بودى آن گاه كه اين مُلك بود و تو نبودى؟ و آيا از آنِ توست چيزى جز آنچه مى خورى و از ميانش مى برى ؟ يا آنچه مى پوشى و پوسيده اش مى كنى ؟ يا آنچه صدقه مى دهى و جاويدش مى سازى؟ و براى آن ، يا از رحمت خدا بهره مى برى و يا كيفر مى بينى . پس بينديش تا مالى كه از آنِ غير توست ، برايت از مال خودت، دوست داشتنى تر نباشد .
۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده مى گويد: «مال من! مال من!» ، حال آن كه از آن مال، سه چيز از آنِ اوست: آنچه مى خورد و فانى مى كند ؛ آنچه مى پوشد و مى پوسانَد ؛ و آنچه مى بخشد و ذخيره مى سازد . و جز اين [بخش سوم]، همه رفتنى است و آنچه از آن مى مانَد ، به ديگران مى رسد .
۵۱.صحيح مسلمـ به نقل از مُطَرّف از پدرش ـ :نزد پيامبر صلى الله عليه و آله رفتم ؛ مشغول تلاوت اين آيه بود : «شما را افتخار بر يكديگر به افزونى ، سرگرم كرد» . فرمود : «زاده آدم مى گويد : مال من! مال من! . اى آدميزاد! آيا از مالت، چيزى از آنِ توست، جز آنچه مى خورى و فانى مى سازى ؛ يا آنچه مى پوشى و مى پوسانى ؛ يا آنچه صدقه مى دهى و جارى مى سازى؟».
۵۲.سنن النسائىـ به نقل از عبد اللّه ـ :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «از شما كسى هست كه مالِ وارثش براى وى دوست داشتنى تر از مال خودش باشد؟».
گفتند : اى پيامبر خدا! از ما كسى نيست جز اين كه مال خودش براى وى ، دوست داشتنى تر از مال وارثش است» .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «بدانيد كه از شما كسى نيست جز آن كه مال وارثش براى وى، دوست داشتنى تر از مال خودش است ؛ [زيرا] مال تو، آن است كه پيش مى اندازى [و قبل از مرگت انفاق مى كنى] و مال وارثت، آن است كه پس انداز مى كنى [و از خود بر جاى مى گذارى]» .
