فصل هشتم : احاديث هدايت

الف ـ على عليه السلام راهنماست

قرآن

«إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ؛

تو فقط هشدار دهنده اى و هر قومى هدايتگرى دارد» . ^۱

حديث

۱۰۴.تفسير الطبرىـ به نقل از ابن عبّاس ـ: چون [ آيه] : «تو فقط هشداردهنده اى و هر قومى هدايتگرى دارد» نازل شد، پيامبر صلى الله عليه و آله دست بر سينه اش نهاد و گفت : «من هشداردهنده ام و هر گروهى هدايتگرى دارد» و با دستش به شانه على عليه السلام اشاره كرد و گفت : «اى على! تو آن هدايتگرى. پس از من، ره يافتگان ، با تو هدايت مى شوند» . ^۲

۱۰۵.امام على عليه السلام :اين آيه : «تو فقط هشداردهنده اى و هر قومى هدايتگرى دارد» ، درباره ما نازل شد.
پس پيامبر خدا گفت : «من هشدار دهنده ام و تو ـ اى على ـ هدايتگرى». ^۳

بن ورقا ، و شهادت دادند كه شنيده اند پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمود : «هر كه من مولاى اويم، پس على مولاى اوست» . ^۱

ج ـ ولايت او، از سوى خدا واجب شده است

۱۰۱.الكافىـ به نقل از ابو بصير ـ: نزد امام باقر عليه السلام نشسته بودم كه مردى به او گفت : به من بگو كه آيا ولايت على، از سوى خداست، يا از سوى پيامبرش؟
حضرت ، خشمگين شد. سپس فرمود : «واى بر تو! پيامبر خدا خداترس تر از آن بود كه چيزى را بگويد كه خدا بدان ، فرمانش نداده باشد. بله، خداوند، خود، آن را واجب كرد، همان گونه كه نماز و زكات و روزه و حج را واجب كرد». ^۲

د ـ بركت هاى ولايت او

۱۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به نقل از جبرئيل عليه السلام ، از ميكائيل عليه السلام ، از اسرافيل عليه السلام ، از لوح، از قلم ـ: خداى ـ تبارك و تعالى ـ مى گويد : «ولايت على بن ابى طالب ، دِژ من است. هر كس به دِژ من داخل شود، از آتشم ايمن مانَد». ^۳

۱۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه مى خواهد در مرگ و زندگى اش چون من باشد و در آن بهشت جاودانى كه پروردگارم وعده ام داده، ساكن شود، پس على بن ابى طالب را ولىّ خود گيرد، كه او شما را از [ راه ]هدايت، بيرون نمى برد و به ضلالت ، وارد نمى كند ^۴ . ^۵