5 . گزينش كارگزاران شايسته و توانمند
كارگزاران ، بازوان اجرايى حاكمان ، و عاملان اقامه عدل و بسط قانون در جامعه هستند . شايستگى ، توانمندى ، استوارگامى و سلامت رفتارى آنان ، بى گمان ، مهم ترين نقش را در سامان يابى جامعه در ابعاد مختلف خواهد داشت . از اين رو ، در نگاه على عليه السلام ، در گزينش كارگزاران ، فقط شايستگى ها بايد حاكم باشد ، و نه وابستگى ها . «شايسته سالارى» ، اصلِ اساسى گزينش در سياست علوى است . صلاحيت اخلاقى ، اصالت خانوادگى ، تخصص و توانايى بايد معيار گزينش باشد نه وابستگى هاى سببى و نسبى ، جناحى و مسلكى آن هم با پيرايه سياسى اش .
كارگزارى ، امانت است و جز به امين نبايد سپرده شود .
6 . تأمين نيازهاى اقتصادى كارگزاران
امام بر اين باور بوده كه كارگزاران ، بايد از حقوق مادّى كافى برخوردار باشند . از نگاه امام على عليه السلام ، براى پيشگيرى از فساد و ايجاد زمينه هاى اصلاح ، بهره مندى كارگزاران از درآمدى بايسته ، ضرورى است در اين صورت متخلفان بهانه اى براى تخلف نخواهند داشت .
7 . توجه ويژه به نيروهاى مسلّح
نيروهاى مسلّح ، دژهاى استوارِ حراست از كيان جامعه هستند . از ديدگاه امام ، نيروهاى مسلّح ، بايد از توجّه ويژه مسئولان ، برخوردار باشند . مسئولان بايد با نيروهاى نظامى ، تعاملى چونان تعامل پدر با فرزند داشته باشند .
8 . لزوم تشكيلات ناظر بر عملكرد كارگزاران
دنيا ، لغزشگاه است و جاذبه ها و كشش هاى دنيوى ، لغزش آفرين . مسئولان ، در گزينش كارگزاران ، بايد نهايت دقّت را به كار گيرند تا مردمانى پيراسته جان ، نيك خوى و استوار گام را براى كارگزارى برگزينند . اگر بر چنين هدفى نايل آمدند