279
گزيده دانش نامه اميرالمؤمنين عليه السلام

فصل چهارم : سياست هاى فرهنگى

الف ـ توسعه آموزش و پرورش

۲۱۵.امام على عليه السلام :بر پيشواست كه به مردمان تحت حكومتش ، حدود اسلام و ايمان را بياموزد . ۱

۲۱۶.امام على عليه السلامـ از نامه وى به قُثَم بن عباس كه كارگزار وى در مكّه بود ـ: پس از حمد خدا؛ حج را براى مردم به پا دار و به آنان روزهاى خداوند را يادآورى كن، و بامداد و شامگاه برايشان بنشين ، به استفتاكنندگان فتوا ده ، نادان را تعليم كن ، و با دانشمند ، مذاكره نما . ۲

۲۱۷.امام باقر عليه السلام :هنگامى كه على عليه السلام نماز صبح به جا مى آورد ، در حال تعقيب نماز بود تا خورشيد طلوع مى كرد . هنگام طلوع خورشيد ، تهى دستان و مستمندان و ديگر قشرهاى مردم ، نزد او جمع مى شدند و او به آنان ، دين شناسى و قرآن مى آموخت و در ساعتى خاص ، از اين جلسه برمى خاست . ۳

1.الإمام عليّ عليه السلام : عَلَى الإِمامِ أن يُعَلِّمَ أهلَ وِلايَتِهِ حُدودَ الإِسلامِ والإِيمانِ (غرر الحكم : ح۶۱۹۹) .

2.عنه عليه السلام ـ مِن كِتابٍ لَهُ عليه السلام إلى قُثَمِ بنِ العَبّاسِ ، وهوَ عامِلُهُ عَلى مَكَّةَ ـ : أمّا بَعدُ ، فَأَقِم لِلنّاسِ الحَجَّ ، وذَكِّرهُم بِأَيّامِ اللّه ِ ، وَاجلِس لَهُمُ العَصرَينِ ، فَأَفتِ المُستَفِتيَ ، وعَلِّمِ الجاهِلَ ، وذاكِرِ العالِمَ (نهج البلاغة : نامه ۶۷) .

3.الإمام الباقر عليه السلام : كانَ عَلِيٌّ عليه السلام إذا صَلَّى الفَجرَ لَم يَزَل مُعَقِّبا إلى أن تَطلُعَ الشَّمسُ ، فَإِذا طَلَعَتِ اجتَمَعَ إلَيهِ ٍّ الفُقَراءُ وَالمَساكينُ وغَيرُهُم مِنَ النّاسِ ، فَيُعَلِّمُهُمُ الفِقهَ وَالقُرآنَ ، وكانَ لَهُ وَقتٌ يَقومُ فيهِ مِن مَجلِسِهِ ذلِكَ (شرح نهج البلاغة : ج۴ ص۱۰۹) .


گزيده دانش نامه اميرالمؤمنين عليه السلام
278

باقى مانده [حلالِ ]خداوند براى شما بهتر است و من بر شما نگاهبان نيستم . ۱ هنگامى كه نامه ام به تو رسيد ، وظايفى كه بر عهده ات بود ، سامان ده تا شخصى را روانه كنيم و از تو تحويل بگيرد» .
آن گاه رويش را به سوى آسمان مى كرد و مى گفت : «بار خدايا! تو مى دانى كه من نه آنان را به ستم كردن بر بندگانت فرمان دادم و نه به كنار گذاردن حقوق تو» .
سخنرانى ها ، موعظه ها و سفارش هاى او به كارگزارانش هنگامى كه آنان را به سوى كارها روانه مى كرد ، بسيار است و از بازگو كردنش صرف نظر كردم تا كتابم طولانى نشود ؛ گرچه تمامى آنها زيباست . ۲

م ـ كيفر دادن كارگزاران خيانت پيشه

۲۱۴.امام على عليه السلامـ از سفارش نامه اش به مالك اشتر در مراقبت از كارگزاران ـ: اگر يكى از آنان دست به خيانتى زد و گزارش بازرسان تو بر آن خيانت ، هم داستان بود ، بدين گواه بسنده كن و كيفر او را با تنبيه بدنى بدو برسان و از كارى كه كرده است ، بازخواست كن . سپس او را خوار بدار و خيانتكار شمار و طوق بدنامى را بر گردنش بياويز . ۳

1.اقتباس از سوره اعراف : آيه ۸۵ وهود : آيه ۸۵ و ۸۶ .

2.الاستيعاب : ج۳ ص۲۱۰ .

3.الإمام عليّ عليه السلام ـ مِن عَهدِهِ إلى مالِكٍ الأَشتَرِ في مُراقَبَةِ العُمّالِ ـ : فَإِن أحَدٌ مِنهُم بَسَطَ يَدَهُ إلى خِيانَةٍ اجتَمَعَت بِها أخبارُ عُيونِكَ ، اكتَفَيتَ بِذلِكَ شاهِدا ، فَبَسَطتَ عَلَيهِ العُقوبَةَ في بَدَنِهِ ، وأخَذتَهُ بِما أصابَ مِن عَمَلِهِ ، ثُمَّ نَصَبتَهُ بِمَقامِ المَذَلَّةِ ، ووَسَمتَهُ بِالخِيانَةِ ، وقَلَّدتَهُ عارَ التُّهَمَةِ (نهج البلاغة : نامه ۵۳) .

  • نام منبع :
    گزيده دانش نامه اميرالمؤمنين عليه السلام
    سایر پدیدآورندگان :
    غلامعلی، مهدی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 165177
صفحه از 896
پرینت  ارسال به