اين وصيّت ها اشاره مى كنيم :

۵۴۰.امام على عليه السلامـ در وصيّتى به امام حسن و امام حسين عليهماالسلام پس از ضربتِ ابن ملجم ملعون ـ: شما دو تن را به تقواى الهى سفارش مى كنم و اين كه در پى دنيا نرويد، هرچند دنيا در پى شما باشد . بر آنچه از دنيا كه از دستتان مى رود ، تأسّف نخوريد . حق بگوييد و براى اجر [ آخرت ] عمل كنيد . خصم ستمگر و ياور مظلوم باشيد.
شما و همه فرزندان و خانواده ام را و هر كس را كه اين نامه ام به او مى رسد ، به تقواى الهى، نظم در كارها و آشتى دادن ميان خودتان سفارش مى كنم . همانا از جدّتان شنيدم كه مى فرمود: «آشتى دادن ميان افراد از همه نماز و روزه بهتر است».
خداى را، خداى را، در مورد يتيمان! مبادا دهانشان را گاهى سير نگه داريد و گاه گرسنه بداريد و در حضور شما تباه شوند.
خداى را، خداى را درباره همسايگانتان، كه اين سفارش پيامبرتان است . پيوسته نسبت به آنان سفارش مى كرد، تا حدّى كه پنداشتيم آنان را از ارثبَران قرار مى دهد.
خداى را، خداى را درباره قرآن! مبادا ديگران در عمل به آن از شما جلو بيفتند.
خداى را، خداى را درباره نماز، كه ستون دين شماست!
خداى را، خداى را درباره خانه پروردگارتان! تا هستيد، آن را خالى (از زائر) نگذاريد؛ چرا كه اگر خانه خدا رها شود ، [ از عذاب الهى ]مهلت داده نمى شويد.
خداى را، خداى را درباره جهاد با اموال و جان ها و زبان هايتان در راه خدا!
بر شما باد پيوند و بذل و بخشش به يكديگر و بپرهيزيد از پشت كردن به هم و قطع رابطه!
امر به معروف و نهى از منكر را وا نگذاريد كه درنتيجه، بدانتان بر شما مسلّط شوند و آن گاه دعا كنيد و دعايتان مستجاب نشود.

فصل پنجم : از ترور تا شهادت

الف ـ فرمان امام عليه السلام درباره نيكى كردن با قاتلش

۵۳۸.أنساب الأشرافـ در ذكر آنچه پس از ترور امام عليه السلام پيش آمد ـ: ابن ملجم را گرفته ، نزد على عليه السلام آوردند. فرمود: «خوراكش را خوب و بسترش را نرم كنيد. اگر زنده ماندم، من صاحب اختيار خون خويشم، يا عفو مى كنم يا قصاص، و اگر مُردم، او را به من ملحق كنيد «و تجاوز از حد نكنيد، كه خداوندْ تجاوزگران را دوست نمى دارد»^۱ ». ^۲

۵۳۹.الرياض النضرة :چون او (ابن ملجم) را گرفتند، على عليه السلام فرمود: «او را حبس كنيد . اگر من مُردم، او را بكُشيد، ولى مُثله اش نكنيد و اگر نمُردم، پس تصميم عفو يا قصاص با خود من است» . ^۳

ب ـ وصيّت هاى امام عليه السلام

امام على عليه السلام به هنگام بسترى بودن سفارش هاى متعددى را به فرزندان و عيادت كنندگان خود كرده كه در كتب حديث و تاريخ آمده است . ^۴
در اينجا به يكى از