دشمنى ورزد». ۱
ك ـ سوداكننده جان براى خشنودى خدا
قرآن
«وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفُ بِالْعِبَادِ ؛
و از ميان مردم ، كسى است كه جان خود را براى خشنودى خدا سودا مى كند ، و خدا نسبت به بندگان، مهربان است» . ۲
حديث
۵۶۴.امام زين العابدين عليه السلامـ درباره همين آيه شريف ـ: [اين] آيه، درباره على عليه السلام هنگامى كه شب را در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله به سر كرد ، نازل شده است. ۳
ل ـ انفاق كننده در شب و روز
قرآن
«الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَ لَهُم بِالَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ؛
كسانى كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا انفاق مى كنند، پاداش آنان نزد پروردگارشان براى آنان خواهد بود؛ و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى شوند» . ۴
حديث
565.المعجم الكبيرـ به نقل از ابن عبّاس، درباره سخن خداوند عز و جل : «كسانى كه اموال خود را شب