۷۲۳.الإرشادـ به نقل از جُندَب بن عبد اللّه ـ: در مدينه ، پس از بيعت مردم با عثمان ، بر على عليه السلام وارد شدم . او را غمگين و سر به زير ديدم . گفتم : چه كردند قوم تو؟
فرمود : «صبرى نيكو [ بايد]» .
گفتم : سبحان اللّه ! به خدا سوگند ، تو بسيار شكيبايى . ^۱

ج ـ قدرت اراده و پايدارى

۷۲۴.امام على عليه السلامـ در سخنى كه پس از جريان نهروان ، در آن ، فضايل خود را مى گفت ـ: هنگامى براى اسلام قيام كردم كه مسلمانانْ ناتوان بودند ، و زمانى سربرآوردم كه همه سر در گريبان فرو برده بودند ، و زمانى سخن گفتم كه همه به لُكنت افتاده بودند ، و هنگامى به نور خدا پيش رفتم كه همه ايستاده بودند .
من آوايم از همه پايين تر بود و در عمل ، جلوترينِ آنان بودم . زمام فضايل را به دست گرفتم ، بر آنان پيشى گرفتم و از همه بُردم و چون كوهى كه بادهاى شكننده آن را حركت نمى دهد و تندبادها آن را از بين نمى برد ، هيچ كس نتوانسته از من عيبى بگيرد و در من نقصى پيدا كند . ^۲

د ـ كمال خلوص

۷۲۵.الفخرى :گفته شده كه على عليه السلام در جنگى مردى را بر زمين افكند و آن گاه بر سينه اش نشست تا سرش را قطع كند . آن مرد ، آب دهان بر صورت وى افكند . على عليه السلام برخاست و رهايش كرد . وقتى از او درباره چرايى برخاستن و ترك كشتن مرد ، پس

فصل دوم : ويژگى هاى اخلاقى

الف ـ خوش اخلاقى

۷۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على .. . خوش خُلق ترينِ مردم است . ^۱

۷۲۰.الكامل فى التاريخـ درباره على عليه السلام ـ: او خوش چهره ترينِ افراد بود و محاسن سفيدش را خضاب نمى كرد و بسيار خندان بود . ^۲

ب ـ شكيبايى

۷۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ـ: تو نمى ميرى تا آن كه زيرْ دست قرار گيرى و از خشم ، انباشته گردى و پس از من ، شكيبايى پيشه كنى . ^۳

۷۲۲.امام على عليه السلامـ در سخنرانى اى كه در آن ، ويژگى هاى خودش را پيش از بيعت ياد مى كند ـ: نگريستم و دريافتم كه جز اهل بيتم ياورى ندارم . دريغم آمد كه آنان بميرند . خار در چشم ، پلك بر هم گذاشتم و استخوان در گلو ، نوشيدم . جان به لب ، شكيبايى ورزيدم و بر تلخى شرنگ حنظله ، صبر كردم . ^۴