ز ـ زينت زهد

۷۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! خداوند ، تو را به زينتى آراسته است كه بندگان را به زينتى چنين دوست داشتنى در نزد خدا ، نياراسته است : زهد در دنيا . تو را به گونه اى قرار داده كه از دنيا ، چيزى فرا چنگ نياورى و دنيا نيز چيزى از تو فراچنگ نياورَد . به تو دوستى بينوايان را بخشيده است كه به پيشوايى تو خشنودند و تو به پيرو بودن آنان ، راضى هستى .
خوشا بر آن كه تو را دوست مى دارد و تو را مى پذيرد ، و واى بر آن كه تو را دشمن مى دارد و بر تو دروغ مى بندد ! كسانى كه تو را دوست دارند و تصديقت كرده اند ، آنان ، همسايگان تو در خانه ات در بهشت و رفيقان تو در قصرت خواهند بود ، و كسانى كه تو را دشمن داشتند و بر تو دروغ بستند ، بر خدا رواست كه آنان را در روز واپسين ، در جايگاه دروغگويان قرار دهد . ^۱

۷۲۹.امام على عليه السلام :اين دنياى شما نزد من از عطسه بزى كم ارزش تر است . ^۲

از تسلّط بر او پرسيدند ، فرمود : «هنگامى كه او آب دهان بر صورتم افكند ، خشمگين شدم . ترسيدم كه اگر او را بكُشم ، خشم و غيظ من در كشتن او نقشى داشته باشد و دوست نداشتم كه او را جز براى خداى متعال بكُشم». ^۱

ه ـ كمال راستى

۷۲۶.امام على عليه السلام :به خدا سوگند ، هرگز دروغ نگفته ام و به من دروغ گفته نشده است ، گم راه نگشته ام و كسى به وسيله من گم راه نشده است ، و هيچ عهدى با من نشده كه فراموش كرده باشم ؛ وگرنه بسيار فراموشكار خواهم بود . ^۲

و ـ كمالِ از خود گذشتگى

۷۲۷.امام زين العابدين عليه السلام :نخستين كسى كه براى رضاى خداوند از جانش گذشت ، على بن ابى طالب عليه السلام بود و على عليه السلام هنگام خوابيدنش در جاى پيامبر خدا سرود :


«با جان خويش ، بهترين كسى را كه بر زمين گام نهادهو بيت عتيق و حجر را طواف كرده ، حراست كردم .
پيامبر خدايى كه از اين كه بر او مكر ورزند ، بيمناك شدخداوند مقتدر ، او را از مكر [ آنان ] نجات داد .
پيامبر خدا در غار ، به آسايش ، گذرانْدو در پناه و حفاظ الهى خوابيد .
و من شب را صبح كردم ، در حالى كه آنان را مى پاييدم و بر من بدگمان نگشتنددر حالى كه جانم را براى كشته شدن و اسارت ، آماده كرده بودم» .^۳