او در جنگ اُحد و ديگر نبردهاى پيامبر خدا ، همگام آن بزرگوار بود و از آن رو كه پيامبر خدا گواهى او را در حُكمِ دو شاهد قرار داد ، به «ذو الشهادتَين» مشهور شد .
خزيمه از معدود كسانى است كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله بر «حقّ خلافت» و «خلافت حق»، استوار ماند و از جمله كسانى بود كه فرياد دفاع از خلافت على عليه السلام را در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله سرداد و با تكيه بر عنوان و جايگاهى كه پيامبر خدا به او داده بود ، گواهى داد كه پيامبر صلى الله عليه و آله اهل بيت عليهم السلام را معيار شناخت حق از باطل ، معرّفى كرده است و پيشوايى را به نام آنان رقم زده است .
خزيمه در نبردهاى على عليه السلام ، در محضر آن بزرگوار ، استوار گام بود و پس از شهادت عمّار بن ياسر ، او نيز شهد شهادت نوشيد .
13
رُشَيد هَجَرى
رُشَيد هَجَرى از فقيهان ، محدّثان و عالمان بزرگ شيعى و از ياران بيدارْ دل و استوارْ گام على عليه السلام است . او را از ياران امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام نيز شمرده اند .
على عليه السلام رُشَيد را بزرگ مى داشت و به او «رُشَيد بلايا» مى گفت . نگاه نافذ او به فراسوى ظاهر دنيا راه يافته بود و از اين رو ، او را عالم به حوادث گذشته و آينده دانسته اند . على عليه السلام روزى به رُشيد فرمود : «آن گاه كه فرزندْ خوانده بنى اميّه ، در پىِ تو فرستد و دست ها و پاها و زبانت را قطع كند ، چگونه شكيبايى خواهى كرد؟» .
رُشيد پرسيد كه : آيا فرجام آن ، بهشت است؟ ۱ و بدين سان ، شكوه شكيبايى را رقم زد و استوار گامى در عشق على عليه السلام را بيان كرد و چون آن هنگامه رسيد و زياد بن اَبيهْ چنان كرد ، او از حق ، روى برنتافت و شهد شهادت نوشيد و به دار كشيده شد .
