اکثر صحابه، اين رتبه نداشتند که اين معانى را بفهمند، آن حضرت، سهو را بر خود زدند و برخاستند و دو رکعت ديگر بجا آوردند، تا مردمان، حکم سهو را بدانند.
و آن قارى، مطمئن شده و باز به نزد همه رفت، و همه تحسين نمودند، و اقرار کردند بر حقيّت کلام شيخ(.
پس شيخ بهاء الدين( فرمودند که: البته اين حمل، از جمله الهاماتيست که حق ـ سبحانه و تعالى ـ ، به دوستان خود القا مى فرمايد، و بسيارى از تحقيقات شيخ را، با کرامات او، مذکور ساختند. يکى از فضلا، در آن مجلس بود، گفت که: اينها تصوف است و اين اخبار آحاد است، و البته، شيخ صفى الدين اسحاق، تقيّه فرموده اند.
شيخ بهائى( فرمودند که: ما نمىتوانيم ردّ اين احاديث صحيحه کنيم و قريب به ده حديث صحيح، در اين باب واقع شده است و اگر ما اين احاديث را طرح کنيم، امان از عقل بر مى‌خيزد.
بنده (محمد تقى مجلسى) عرض نمودم که: کل ذلک لم يکن . شيخ (بهائى) فرمودند که: بگو. عرض نمودم که: چون احاديث بسيار از ائمه معصومين( وارد شده است، ممکن است که ايشان فرموده باشند و سهو واقع نشده باشد، و چون سهو نبى مشهور بود، حضرات ائمه معصومين(، تقيّه فرموده باشند.
شيخ، تحسين بسيار فرمودند و همه فضلا که حاضر بودند، تحسينات فرمودند، و شيخ فرمودند که: چنين وجه ظاهرى مى بود و ما به اين وادى نيفتاده بوديم. و بعد از آن، عرض نمودم که: شيخنا! تعجب دارم از شما و از اکثر علما، که همه، در کتب اصول ذکر کرده اند که: تعارض ميان دو قطعى محالست و در تقيّه ممکن است. در اين مرتبه، تحسين بسيار فرمودند.
و بنابراين، سخن شيخ صفى الدين اسحاق(، محمول بر اينست که اگر آن حضرت سهو کرده باشند، چنين خواهد بود، چنانکه در توجيه جمع بين الاخبار، هميشه مدار بر اين است. والله تبارک و تعالى يعلم (نقل از کتاب: لوامع قدسيه يا لوامع صاحبقرانى: ج 1 ص 288 ـ 289).
شايان ذکر است که شيخ مفيد و شيخ حر عاملى، هر کدام، رساله اى در اثبات عدم جواز سهو بر نبى( و امام( دارند.

8.دستخط هاى شيخ بهايى

شيخ بهايى، کتاب هاى متعددى را به خط خود تحرير نموده که تعدادى از آنها، به دست ما رسيده است. از نمونه دستخط هاى وى، بايد از وقفنامه هاى با ارزشى ياد کرد که بر نسخه هاى خطى وقفى شاه عباس صفوى، بر کتابخانه آستان قدس رضوى نوشته و هم اکنون، در آن کتابخانه متبرکه، نگهدارى مى شود. اما نسخه هايى که شيخ تحرير نموده و امروزه شناسايى شده، عبارتند از: