کسى مى خواست در مورد مسأله مهمّي فکر کند. بنابراين، زير درختي نشست و مشغول تفکر شد، اما گنجشکان و پرندگاني ديگر بر روي اين درخت جمع شدند و مانع تمرکز او مي‌شدند. او، با تکه چوبي آنها را از درخت دور مي‌کرد، ولي همين که دوباره مشغول مي‌شد، باز آنها برمي‌گشتند، و اين بارها تکرار شد، تا اينکه کسي به او گفت: اگر مي‌خواهي از دست آنها خلاص شوي، بايد اصل درخت را قطع کني؛ زيرا تا وقتي که درخت باقي است، پرندگان بر آن جمع خواهند شد.
استعاره
در ذيل عبارت«جعلک مفتاح شهر حادث»، در صفحه 126، مي‌گويد:
تشبيه شهر در درون ذهن، به خانه‌اي با درهاي بسته و قفل‌دار، استعاره مکنيه است، و اثبات مفتاح براي شهر، استعاره تخييليه است.
و خود مي‌گويد: «لا يخفي لطافة تشبيه الهلال بالمفتاح». و يا در صفحه 153،«جنن العافية» را، استعاره مکنيه مرشّحه معرفي مي‌کنند.
3. تشکيل خانواده دعايي، حديثي :
در مقدمه، قبل از ورود به شرح دعا، در قسمتي تحت عنوان «هداية»، شيخ بهايي تمام ادعيه مأثوره در هنگام ديدن هلال را ذکر مي‌کنند، که آن را در دو قالب طرح مي‌نمايند:
قسمت اول: ادعيه‌اي براي همه ماهها، که اين دعاها را در آن آورده‌اند:
1 ـ دعايي به نقل از شيخ صدوق( در منلايحضره الفقيه، و از شيخ طوسي( در تهذيب و مصباح، که از اميرالمؤمنين( مي‌باشد.
2 ـ دعايي از شيخ صدوق، در عيون اخبار الرضا( از امام علي(.
3 ـ دعايي از سيد علي بن طاووس، در الزوائد و الفوائد.
4 ـ دعاي ديگري از همان کتاب.
قسمت دوم: ادعيه مخصوص ماه مبارک رمضان، که عبارتند از:
1 ـ دعايي به نقل از مرحوم کليني، در کافي، از امام باقر(.
2 ـ دعايي به نقل از شيخ صدوق(، در من لا يحضره الفقيه.
البته شارح، به بررسي و مقايسه ادعيه هم راستا نمي‌پردازند، بلکه فقط آنها را در اين مجموعه جمع آورده‌اند، هر چند که در «تنبيه» که بلافاصله پس از ذکر ادعيه آورده‌اند، با استفاده از سند وشأن صدور ادعيه، برخي آداب را استفاده کرده‌اند.
تشکيل خانواده حديثي در صفحه 130، در مورد مضمون رواياتي است که ائمه بر خلاف مقتضاي عصمت، از خداوند طلب مغفرت و طهارت مي‌کنند، که شيخ ضمن ارجاع به فواتح
