ولي سزاوار است که در نام اين کتاب، به نامي که مؤلف بر آن گذارده، بسنده کرده، و چيزي بر آن نيفزاييم، مگر آنکه در پشت نسخه، به خط مؤلف، چيزي بر اين نام، افزوده باشد.

موضوع کتاب

اين کتاب، از کتابهاي دعا به شمار ميرود. مؤلف هم در مقدمه، تصريح ميکند که موضوع اين کتاب، اعمال شبانه روز است که شامل واجبات و مستحبات و آداب پسنديده و نيکو است (همان: ص 41).

سبب تأليف

شيخ بهايي، در سبب تأليف مفتاح الفلاح مينويسد:
عدّهاي از برادران ديني و دوستان اهل يقين، از من خواستند که کتابي مختصر تأليف کنم که دربردارنده اعمالي باشد که متدينان، از آن بينياز نباشند؛ اعمال شبانه روز که واجبات و مستحبات و آداب پسنديده و نيکو را شامل شود، و در مستحبات، بر مقدار کم و پر فايده آن بسنده کنم. من نيز خواسته آنان را پذيرفتم و به توفيق الهي، آرزوي آنان را محقق کردم (همان: ص 40).

اهميت کتاب

سيد علي خان مدني، دربارة مفتاح الفلاح مينويسد:


عليک بمفتاح الفلاح فانهلابواب طاعات المهيمن مفتاح
يضييء به نور الهدي فکانّهلقارئه في ظلمة الليل مصباح
با مفتاح الفلاح ملازم باش؛ چرا که کليد درهاي پرستش خداوند قائم است.
نور هدايت، بوسيله آن روشني مييابد. براي خوانندهاش، در تاريکي شب، چون چراغ است ( الغدير في الکتاب والسنة والادب: ج 11 ص 358).
مفتاح الفلاح، با آنکه از کتابهاي متأخر است، ولي در رديف مصادر بحارالانوار (بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الأئمة الاطهار: ج 1 ص 20) و وسائل الشيعة (وسائل الشيعه: ج 2 ص 156 و ج 6 ص 458 و ج 12ص 109) قرار گرفته است.
اين کتاب، بنابر نقلي، مورد تأييد امامان( بوده است. نوشتهاند که قاضي معزالدّين محمّد، شبي، يکي از امامان( را در خواب ميبيند، آن امام به او ميفرمايد:
کتاب مفتاح الفلاح را بنويس و بر عمل به آنچه در آن است، مداومت کن. قاضي ميگويد:
وقتي از خواب برخاستم، نام اين کتاب را از کسي نشنيده بودم. از عالمان اصفهان درباره اين کتاب پرسيدم، گفتند: نام اين کتاب را نشنيدهايم. همان هنگام، شيخ بهايي، با لشکر