شيخ بهايي ميگويد:
امام که فرمود: «يقال تا آخر حديث»، ظاهرش ميرساند که منظور امام، اين بوده است که هنگامي که تو در نعلين نماز بگذاري، شيعيان ميدانند که نماز در نعلين، سنت است و بدان قائل ميشوند. پس اين راوي، از بزرگان اصحاب امام صادق( است؛ همان بزرگاني که به گفتار و کردارشان، اطمينان است (همان: ص 111).

ب.بررسي سندي حديث

رواه شيخ الطائفة في التهذيب، بسند صحيح، عن اسماعيل بن سعد (سعيد) الاشعري، قال: سألت أبا الحسن الرضا(، عن ساعات الوتر، فقال: أحبّها الي، الفجر الاول (همان: ص 156).
و نمونههاي بسيار ديگر.

فقه الحديث

الف.پيش نيازهاي فهم متن

ـ ضبطهاي مختلف و ترجيح يکي بر ديگري
در بيان «أعوذ بک من مقطعات النيران»، ميگويد:
برخي، «مفظعات» ضبط کردهاند، ولي آنچه نقل شده، اوّلي است و سخن خدا؛ يعني «فالذين کفروا قطِّعَت لهم ثياب مِن نارٍ»، آن را تاييد مي کند (همان: ص 102). ـ توجه به زيادتي، در روايات غير معتبر
شيخ بهايي، درباره کلمات «لا اله الاّ الله الحکيم الکريم، لا اله الا الله العلي العظيم، سبحان الله ربّ السماوات السبع و ربّ الأرضين السبع، وما فيهن و ما بينهن، و رب العرش العظيم، و الحمد لله رب العالمين»، مينويسد:
اينها، کلمات فرج است، بنابر آنچه ثقة الاسلام در کافي، با سند حسن، از امام باقر( نقل کرده است، و در برخي کتابهاي دعا، زيادتي «وما تحتهنّ وما بينهنّ»، و در بعضي ديگر، «وما فوقهنّ»، بعد از «ما تحتهّن» و در برخي ديگر، «وهو رب العرش العظيم» آمده است و من، اين زيادتيها را، تا آنجا که از روايات معتبر آگاه هستم، نيافتم (همان).
ـ مشهور، بلا اصل
1. آنچه در اين زمان مشهور است که پس از غذا، فاتحة الکتاب ميخوانند، در کتابهاي حديث، آن را نيافتم (همان: ص 61).
2. در ميان متأخران رايج است که وتر، فقط بر رکعت سوم [از سه رکعت آخر در نماز شب] استعمال کردهاند، نه بر هر سه رکعت، امّا در احاديثِ رسيده از امامان معصوم(، عکس آن رايج است (همان: ص 390).