17. عدة الداعي، ص 105.
18. عيون اخبار الرضا(، ص 495.
19. عوالي اللئالي، ص 116 (بما روي انه تا العلم المکنون).
20. الکافي، ص 47 و 66 و 68 و 82 و 91 و... .
21. کتاب من لا يحضره الفقيه، ص 44 و 52 و 65 و ... .
22. کنز العرفان، ص 115.
23. اللمعة الدمشقيه (با توجه به حاشية خواجويي)، ص 431.
24. مجمع البيان (با توجه به حاشية خواجويي)، ص 123 و 173.
25. مصباح المتهجد، ص 146 و 680.
26. مصباح کفعمي، ص 338 به بعد (ادعية ساعات)؛ نيز ر.ک به بحار الانوار: ج 83 ص 368.
27. معتبر، ص 412.
28. منتهي المطلب، ص 58 و 369 و 52.
29. مهج الدعوات، ص 199 و 525.

شرح ها

1. مفتاح الفلاح و ترجمه فارسي آن، با تعليقات، از آقا جمال خوانساري (محمّد محسن، مشهور به آقا بزرگ تهراني، همان).
2. شرح شرح مفتاح الفلاح، از محمّد بن سليمان تنکابني، مؤلف قصص العلماء (همان: ج 11 ص 358).
3. لسان الصباح في شرح کلام البهائي في اوائل مفتاح الفلاح في بيان الفجرين، از سيد مفتي مير عباس (م 1306) که در سال 1283، آن را به اتمام رسانده است. اين نسخه، نزد مولوي ذاکر حسين هندي، موجود است (همان: ج 18 ص305).
4. فلق الاصباح في شرح مفتاح الفلاح، از شيخ سليمان بن عبدالله ما حوزي بحراني (م 1121) (همان: ج 14ص 82). اين شرح، ناتمام است (همان: ج 7 ص 304).
از اين شرح، به حاشيه هم تعبير شده است و نسخهاي از آن، به تصحيح مؤلف، در سال 1104، در کتابخانة آستان قدس رضوي، به شماره 12018، موجود است (فهرست کتابخانه آستان قدس رضوي: ج 15 ص 479).