تعليقه ها و حاشيه ها

1. حاشيه خود شيخ بهايي که در اغلب نسخههاي مفتاح الفلاح درج شده، و در نسخههاي چاپي آن نيز، به چاپ رسيده است (ترجمههاي مفتاح الفلاح و ترجمه آقا جمال خوانساري: ص 112 ش112).
2. حاشيه ملا اسماعيل خواجويي (م 1173)، ابوالهدي، فرزند ابوالمعالي کلباسي (م 1356)، آن را تدوين کرده است (همان: ج 6 ص 215). اين حاشيه، همراه با متن، در سال 1417 (چاپ دوم)، به وسيله دفتر انتشارات اسلامي، وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، به چاپ رسيده است.
3. حاشيه محمّد طاهر بار فروشي مازندراني (همان: ص 472).
4. حاشيه ابوطالب علاء الدين حسين بن ميرزا رفيع الدين حسيني مرعشي آملي (م 1064) (همان: ج 6 ص 166).
5. حاشيه سيد محسن امين، صاحب اعيان الشيعه (همان: ج 10 ص 373).
6. حاشيه محمّد جعفر يزدي (همان: ج 15 ص 480).
7. حاشيه عبدالعظيم امام (همان).
8. شرح مفتاح الفلاح و ترجمه فارسي آن، با تعليقات، از آقا جمال خوانساري (همان: ج 14 ص82).

ترجمه هاي مفتاح الفلاح

1. آداب عباسي، ترجمه متن و حاشيهها و بيانهاي شيخ بهايي، از صدر الدين محمّد بن محب علي تبريزي (همان ج 1 ص 24).
2. التحفة النوابية و الهدية الاخروية، از سيد ابوالمظفر محمّد جعفر حسيني، که نه باب دارد و شش باب اول آن، ترجمه مفتاح الفلاح است (همان: ج 3 ص 478).
3. ترجمه مفتاح الفلاح، از دانشمندي ناشناس. نسخهاي از آن، در کتابخانه محمّد علي خوانساري، در نجف، موجود است (همان: ج 4 ص 138).
4. ترجمه آقا جمال خوانساري (همان). اين ترجمه، به صورت حروفچيني، به کوشش حجة الاسلام و المسلمين رضا استادي و از طرف کنگره آقا حسين خوانساري، در سال 1378، به چاپ رسيده است.
5. ترجمه ميرحسين کرماني (همان: ص 110).
6. ترجمهاي از دانشمندي ناشناس (همان).
7. سراج النجاح و ترجمه مفتاح الفلاح، از محمّد باقر بن ابوالقاسم تبريزي (همان: ص 112).
8. عروة النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، از مولي محمّد شريف بن احمد بن سديد شيعي گيلاني. ترجمه شش باب از مفتاح الفلاح است، ولي خاتمه آن را حذف کرده است (همان: ج 15 ص 249).