ریشه یابى زیارت در فطرت

انسان ، ذاتا موجودى اجتماعى است که با همنوع خود ، اُنس مى گیرد و پیوند برقرار مى نماید . از این رو ، دیدار همراه با میل و محبّت انسان ها با یکدیگر ، ریشه در فطرت آنها دارد و زیارت ، در واقع ، تأمین کننده بخشى از نیازهاى فطرى انسان است .

این نیاز فطرى ، پس از مرگ محبوب انسان نیز ادامه دارد ، هر چند از شدّت آن ، کاسته مى گردد . به دلیل همین نیاز فطرى ، در میان همه اقوام و ملل جهان ، کمابیش زیارت قبور نزدیکان و دوستان ، مرسوم است .