منتخب ميزان الحکمه، نزهة الناظر و خصال و با مباحثه و اشکال‌زدايي‌ها پيوستهات نزد اساتيد، که برخي فرزندان من و برادران بزرگ‌تر تو هستند، به انجام ميرسد. در پيشينه تمدني مسلمانان، حديث‌خواني در مرتبه‌اي چسبيده به قرآن‌خواني قرار داشت، و عالمان، در نخستين گام‌ها، کتب اصلي حديث را نزد استادان و بسان قرآن و ژرف‌تر از گلستان و بوستان، فرا مي‌گرفتند.
4. آموختن، خود شيوه مي‌خواهد، و مي‌تواني با خواندن کتاب‌ها و مقاله‌هايي چند، با ديدگاه اسلام و عالمان مسلمان در اين زمينه آشنا شوي، مانند کتاب علم و حکمت در قرآن و حديث ^۱ ، و مهمتر از آن منية المريد في ادب المفيد والمستفيد، اثر جاودان شهيد ثاني، بزرگ فقيه و محدث قرن دهم، حُسن بزرگ اين کتاب آن است که تو را با سابقه درخشانت آشنا مي‌سازد و با خود تمدّني‌ات پيوند مي‌دهد. ميان نوشته‌هاي جديد، نگاهي هم به کتاب ارزشمند هويت صنفي روحانيت از استاد محمدرضا حکيمي، و رساله پولس از جلال آل احمد بينداز که حرف‌هايي براي گفتن دارند.
5. اندکي که راه ‌رفتي و گام‌هايت استوارتر شد، برخي مقاله‌ها را مطالعه کن و پاسخ آنها را بياب، خواه با کوشش‌هاي فردي و گروهي و يا با تکيه دادن به استادان و نوشته‌هاي آنان، در اين ميان دو سه کتاب از علامه فقيد، سيد مرتضي عسکري( مانند معالم المدرستين و احاديث عائشه، و صد و پنجاه صحابه ساختگي مناسب است.
در اين برهه، آن دسته از کتب استاد مطهري که در دوره دبيرستان نخوانده‌اي و اندکي سنگين است نيز به کار مي‌آيد، مانند نظام حقوق زن، عدل الهي، انسان و سرنوشت و... .
6. اين مهم، ياد کردني است که علم نيز غرائب و شگفتي‌هاي فراوان دارد، اما تا آموخته‌هاي لازم و اساسي‌ات را ياد نگرفته‌اي به آنها نپرداز. آموخته‌هاي اساسي، درباره مبدأ، معاد و روش زندگي است که بسياري را در متون قرآن و حديث مي‌توان به چنگ آورد، هر چند برخي به جاي غواصّي در آن، به گردش مي‌چرخند، و اين همه نيازمند خالي ساختن وقت از همه امور مزاحم و خوب گوش سپردن است. در اين ميان دستور امام سجاد( در بيان حق معلم خواندني است.
7. در کنار اين همه، تو بايد هر دو زبان عربي و انگليسي، و يا حداقل يکي را به خوبي فرا گيري. زبان، راه اساسي انتقال داشته‌ها به تشنگان معارف الهي و نبوي و علوي است، و افزون بر اين، خود وسيله آگاهي از پرسش‌هاي زمانه و آگاهي‌هاي معاصر.
بدان که ضرورتي ندارد زبان را در درون دوره کارشناسي فرا گيري، بلکه کافي است، آن را شروع کني و تا ارشد و دکتري و يا در کنار زندگي شغلي‌ات آن را تکميل کني.
8. تو مي‌تواني از سال سوم و چهارم، اندک اندک، دورنمايي از آينده خود را ببيني و يکي از سه راه استادي، نويسندگي و تبليغ را براي انتقال آنچه فرا گرفته‌اي و گسترش آنچه بدان اعتقاد داري،

بسمه‌تعالي
سيد مصطفاي عزيز، سلام
نامه‌ات را خواندم و صداي پايت را در کوي طلب شنيدم. از دورِ دور مي‌آيي، اما در راه، و بسي نزديک گشته‌اي، اما قلّه در پيش رو فتح ناشده است. بسي خرسندم که خود را به نسيم رحمت خدا سپرده‌اي، و دل به گوش مناديان خوش‌آهنگ او داده‌اي تا کلام الهي و سنّت نبوي را برايت آهسته و نرم نرمک زمزمه کنند. آنچه خواسته‌اي، پيام همه پيغام‌آوران خدا است، فرا گيريد و به کار بنديد و ديگران را نيز همراه سازيد و بدينسان پاسخ را در چند بند سامان مي‌دهم، شايد که براي تو و همدمان همراهت مفيد افتد.
1. دانشجوي علم، بويژه علم الهي، چشماني بينا، گوش‌هايي شنوا و دلي بيدار و سرزنده مي‌خواهد و اين همان منزل نخست، يقظه است. هويداست که در اين مرحله به سر مي‌بري و دست بلند سؤالت، خود گواه زانو زدن در محضر اهل بيت، صاحبان حقيقي علم الهي است که نه در شرق و غرب عالم است و نه در سينه ديگر مدعيان ^۱ . اين هوشياري تو را مبارک و مباد که با غبار شبهه، راه ناپيموده، آن را تيره و تار سازي.
2. گام دوم، عزم و جدّ و پشتکار است در فراگيري آنچه استادان عزيزت مي‌آموزند. آنچه را مي‌گويند نيک بشنو، اما براي باور کردنشان، چند صباحي پشت دروازه جانت نگاهشان دار و همواره با ديگر آگاهي‌ها و نيز عقايد فطري و باورهاي نخستينت بسنج و از اين معلق داشتن و معلق ماندن، مهراس که سيمرغ يقين دير به صيد مي‌آيد. تو وظيفه داري همه سخنان را بشنوي و سپس بهترين آنها را برگزيني و چون برگزيدي، پيروي کني و بروي و نماني که شناسايي راه و داشتن پا، کافي نيست.
3. تو در طول چهار سال نخست، دانش‌هايي را درباره حديث فرا مي‌گيري، و پر واضح است که در طول اين چهار سال، نمي‌تواني و نبايد از قرآن و نيز عقايد و احکام جدا شوي، امّا اين درس‌ها، تو را با فن شنا آشنا مي‌کنند و درياچه را نشانت مي‌دهند و شايد هم راه ورودت را به آن؛ اما پريدن و غوطه خوردن و غرقه شدن در آن بر عهده خود تو است، و اين، با مطالعه کتاب‌هاي اصلي حديث، مانند ابواب اخلاقي کافي، تحف العقول، کلمات قصار نهج البلاغه، و يا برگزيده آنها در