استادان وي

استادان مرحوم کاشف الغطا، بدين قرارند:
1. آخوند ملاّ محمّد کاظم خراساني، صاحب کتاب نفيس کفاية الاُصول
2. سيد محمّد کاظم طباطبايي يزدي، صاحب کتاب معروف العروة الوثقي
3. شيخ محمّد رضا همداني، صاحب کتاب فقهي مصباح الفقيه
4. ميرزا محمّد تقي شيرازي
5. شيخ محمّد باقر اصطهباناتي
6. شيخ احمد شيرازي
7. شيخ محمّد رضا نجف‌آبادي (أساطين المرجعية العليا في النجف الأشرف: ص 176 ـ 175؛ المراجعات الريحانية: ص 14؛ موسوعة النجف الأشرف: ص 173).

ويژگي‌هاي نوشتاري و بياني وي

مرحوم کاشف الغطا، بين قوّت اسلوب در نوشتار، و بلندي و شرافت در خطابه و بيان، جمع کرده بود. وي در هنگام تکلّم، بسيار فصيح سخن مي‌گفت و از امثال عربي و روايات نبوي معتبر، بهره مي‌گرفت (أساطين المرجعية العليا: ص 176).

سلوک اجتماعي و علمي وي

کاشف الغطا، بسيار اهل مطالعه بود و آثار گوناگوني از خود، به يادگار گذاشت. او امام جماعت حرم مطهّر امام علي( بود و بعد از نماز، به تدريس فقه مي‌پرداخت (همان جا).
وي با ابداع بسياري از قواعد فقهي، تحوّل عظيمي در فقه پديد آورد. يکي از آراي فقهي قابل توجّه ايشان، صحّت عقد دائم با اهل کتاب است و در اين رأي، آيات عظام حاج آقا حسين بروجردي( و سيد ابو الحسن اصفهاني( با ايشان هم‌عقيده هستند. اين، در حالي است که عموم علماي شيعه، صرفاً قائل به صحّت ازدواج موقّت با زنان اهل کتاب هستند («الأرض و التربة الحسينية»: ص 308؛ چشم و چراغ مرجعيت: ص 123).

سفرهاي وي

مرحوم کاشف الغطا، از جمله رحالان شمرده مي‌شود؛ چه اين که سفرهاي متعدّدي به مناطق گوناگون جهان اسلام نمود و از اين راه، معارف شيعه را رواج مي‌داد. او در سال 1329 ق، به حجّ بيت الله الحرام، مشرّف شد و از مکّه به دمشق و از آن جا به بيروت رفت و مدّت سه سال در سوريه و مصر، اقامت گزيد و در حرکت‌ها و جنبش‌هاي آزاديخواهان سوري شرکت کرد.
او در سال 1332 ق، و تقريباً دو ماه قبل از جنگ جهاني اوّل، از راه حلب به نجف باز گشت و در سال 1931 م، کنگره‌اي را در قدس بر پا نمود. سپس در اوّل ربيع اوّل 1352 از راه کرمانشاه به