عقايد
1. کيفيت معاد جسماني
ايشان، در پاسخ سؤالي از چيستي معاد جسماني و معناي آيه لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا (سوره طه: آيه 125)، مي‌گويد:
معناي معاد جسماني، همان طور که در بعضي از اخبار آمده، اين است که اگر تو آن شخص را که مُرده است، ديده بودي، مي‌گفتي: «وي، همان شخصي است که ديده بودم»، همان طور که اگر شخصي را در سلامت بدني ديده باشي و سپس بعد از ده سال، همان شخص را در حالي که دستش بُريده است، ببيني، خواهي گفت: «اين، همان شخص است» و نقص عضو، در شخصيت وي، خللي وارد نمي‌سازد. پس حشر وي در آخرت، همين گونه است(الفردوس الأعلي: ص 97 و 98).
2. معناي حديث «علماء اُمّتي کأنبياء بني اسرائيل»
وجوه شباهت و همانندي بين پيامبران بني‌اسرائيل و عالمان اين امّت، بسيار است: اوّل، نزد خدا در منزلت و کرامت، مشابهت دارند.
دوم، بيشتر انبياي بني‌اسرائيل، در دعوت، مختلف بودند؛ چرا که بعضي، طائفه‌اي را دعوت مي‌کردند و برخي، اهل شهري را و برخي، اهل روستايي را دعوت و انذار مي‌کردند و علماي اين امّت نيز همين گونه هستند.
سوم، همان طور که بيشتر انبياي بني‌اسرائيل، صاحب شرايع جديد نبودند، بلکه به شريعت موسي فرا مي‌خواندند و احکام تورات را براي مردم، تبليغ مي‌کردند، همين گونه، علماي اين امّت، به شريعت خاتم الأنبيا دعوت مي‌کنند و احکام قرآن کريم را تبليغ مي‌نمايند.
چهارم، همان گونه که انبياي بني‌اسرائيل، غالباً از سوي ستمگران زمان خود، تحت آزار و شکنجه و بلا بوده‌اند، علماي اين امّت نيز همين طور بوده‌اند.
پنجم، همان گونه که انبياي بني‌اسرائيل، زاهد و حليم و حکيم بوده‌اند، علماي اين امّت هم همين گونه‌اند.
به هر حال، مراد از علما، فقهاي اماميه و حاملان آثار نبوّت و امامت هستند، نه خصوصِ ائمه معصوم؛ گرچه آنان، شاخص‌ترين افراد علما هستند (جنّة المأوي: ص 299 و 300).
3. صحّت و سُقم حديث «من رآنا فقد رآنا» و وجه آن
يکي از پُر رمز و رازترين و شگفت‌انگيزترين پديده‌هايي که از جمله آيات الهي شمرده شده، «خواب» است. گر چه تحقيقاتي درباره اين پديده، صورت گرفته است؛ امّا هنوز، ماهيت حقيقي آن، ناشناخته باقي مانده است.
