اهمیت زیارت امام حسین(ع) ماه مبارک رمضان نشان داده شده است.
سيّد ابن طاووس نقل كرده كه از امام صادق(ع) در باره زيارت ابا عبد اللّه الحسين(ع) پرسيدند و گفتند: آيا زيارتش وقتى بهتر از وقت ديگر دارد؟
فرمود: «او را ـ كه درود خدا بر او باد ـ، در هر وقت و هر زمان، زيارت كنيد كه زيارت او، بهترين چيزى است كه وضع شده است. پس هر كس آن را بسيار [به جا] آورد، خير بسيار [به جا] آورده است و هر كس كم [به جا] بياورد، كمش مى گذارند. زمان هاى شرافت دار را براى زيارتتان بجوييد كه كارهاى نيك در آنها، چند برابر مى شوند، و آن، زمان هاى فرود فرشتگان براى زيارت اوست».
از زيارت امام حسين(ع) در ماه رمضان، سؤل شد. امام صادق(ع) فرمود: «هر كس خاشع و به حساب خدا [نه از روى ريا] و عذرخواه و آمرزش خواه، به سوى او برود و در يكى از سه شب نخست يا نيمه يا آخر ماه رمضان، نزد قبرش حاضر باشد، گناهان و خطاهايى كه با دست خود كرده، از او فرو مى ريزند، آن گونه كه برگ هاى خشك با باد تند فرو مى ريزند، تا آن جا كه مانند روزى كه مادرش او را زاده است، بى گناه مى شود و با اين همه، پاداشش، مانند پاداش كسى است كه در آن سال، حجّ و عمره گزارده است و دو فرشته، او را ندا مى دهند و همه جانداران، جز آدميان و جنّيان، آن ندا را مى شنوند. يكى از آن دو مى گويد: اى بنده خدا ! پاك شدى. عمل، از سر گير و ديگرى مى گويد: اى بنده خدا ! نيكى كردى. پس تو را به مغفرت و فضل خدا، مژده باد !».[۱]
سيّد ابن طاووس همچنين نقل كرده كه: به امام صادق(ع) گفته شد: چه مى بينى در كسى كه شب نيمه ماه رمضان، نزد قبر حسين(ع) حضور مى يابد؟
فرمود: «به به! هر كس شب نيمه ماه رمضان، نزد قبر او، پس از نماز عشا، ده ركعت نماز، افزون بر نماز شب بخواند و در هر ركعت، ده مرتبه "حمد" و "قُلْ هُوَ اللّهُ" بخواند و از آتش [دوزخ] به خدا پناه ببرد، خداوند، او را رهيده از آتش مى نويسد و نمى ميرد تا فرشتگانى را كه او را به بهشتْ بشارت مى دهند و فرشتگانى را كه او را از آتشْ ايمن مى دارند، در رؤايش ببيند».[۲]
ابن قولويه نيز از امام صادق(ع) روايت كرده كه: هر كس قبر حسين(ع) را در ماه رمضان زيارت كند و در راه [برگشت] بميرد، اعمالش عرضه و محاسبه نمى شود و به او گفته مى شود: ايمن، وارد بهشت شو.[۳]
[۱]. الإقبال : ج ۱ ص ۴۵ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۹۸ ح ۲۹ .
[۲]. الإقبال : ج ۱ ص ۲۹۴ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۳۴۹ ح ۱ .
[۳]. كامل الزيارات : ص ۵۴۶ ح ۸۳۶ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۹۷ ح ۲۰ .