شيخ مفيد که به تصحيح برخي نظريات ارائه شده از سوي استادش، شيخ صدوق، در کتاب الاعتقادات پرداخته و عنوان تصحيح الاعتقاد را به آن داده است، به خاطر اين‌که شيخ صدوق در کتاب مذکور، اشاره‌اي به مبحث سهو النبي نکرده، ولي در الفقيه بدان پرداخته، رساله‌اي مستقل را تحت عنوان سهو النبي نگاشته و مستقلاً به اين مبحث و ردّ نظريات موافقين سهو پرداخته است.
علاّمه مجلسي نيز بحث سهو النبي را پيش کشيده و روايت ذواليدين، که در مجامع اهل سنّت نيز مطرح بوده را، مردود دانسته و صدور آن را از روي تقيه، به واقع نزديک‌تر مي‌داند (بحارالأنوار: ج17 ص 111)

2) تنزيه الانبياء:

سيد مرتضي، به تنزيه پيامبراني چون حضرت آدم، نوح، إبراهيم، يعقوب، يوسف، أيوب، شعيب، موسى، داود، سليمان، يونس، عيسي‌ و حضرت محمّد المصطفى( مي‌پردازد. براي آشنا شدن با آيات متشابه، که شبهه عدم عصمت پيامبران را تقويت مي‌کند، به برخي از آنها اشاره مي‌کنيم:
در مورد حضرت آدم( آمده است:
‌وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى(طه: آيه 121)؛ فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ(بقره: آيه 37) ؛ ‌وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الْظَّالِمِينَ (بقره: آيه 35 و اعراف: آيه 19) ؛ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ *فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلاَ لَهُ شُرَكَاء فِيمَا آتَاهُمَا (اعراف: آيه 189).
حضرت نوح(: رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلاَّ تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ (هود: آيه 47).
حضرت إبراهيم( : فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَذَا رَبِّي ... (انعام: آيه 76) ؛ قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ * قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا (انبياء: آيه 63ـ62) (که دروغ را به پيامبر خدا نسبت مي‌دهد).
حضرت يوسف( : وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلا أَن رَّأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ (يوسف: آيه 24) ؛ اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ (يوسف: آيه 42).
حضرت موسى( : هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ (قصص: آيه 15) ؛ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي (قصص: آيه 16) ؛ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (شعراء: آيه 20) ؛ وَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ