پيدايش زمين

در مورد چگونگى پيدايش زمين، به طور خاص، در قرآن كريم، چيزى نيامده است ؛ ولى در آيه اى از سوره هود، اشاره شده كه منشأ پيدايش تمام جهانِ مادّه و از جمله زمين، مايع خاصّى بوده كه «ماء» نام دارد:

« وَ هُوَ الَّذِى خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ فِى سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَآءِ.[۱]

او كسى است كه آسمان ها و زمين را در شش روز آفريد، و عرش او بر آب بود» .

در شمارى از احاديث نيز به اين مطلب تصريح شده است، مانند:

كانَ كُلُّ شَى ءٍ ماءً، وَ كانَ عَرشُهُ عَلَى الماءِ.[۲]همه چيز، آب بود و عرش او بر آب قرار داشت.  يا

خَلَقَ الشَّى ءَ الَّذى جَميعُ الأَشياءِ مِنهُ، وَ هُوَ الماءُ الَّذى خَلَقَ الأَشياءَ مِنهُ، فَجَعَلَ نَسَبَ كُلِّ شَى ءٍ إلَى الماءِ.[۳]خداوند، چيزى را كه همه چيزها از آن پديد آمدند، آفريد و آن، آب بود و همه چيزها را از آب آفريد و آن گاه، نَسَب هر چيزى را به آب قرار داد.

البتّه در مورد چگونگى تبديل شدن مايع مذكور به زمين، احاديث اين باب، به گونه اى نيستند كه بتوان به نتيجه اى قطعى دست يافت. در عين حال، آيه اى در سوره عنكبوت، مى تواند دعوتگر به مطالعه و پژوهش در باره چگونگى پيدايش زمين در كنار چگونگىِ پيدايش موجودات زنده در آن باشد:

« قُلْ سِيرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانظُرُواْ كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْأَخِرَةَ.[۴]

بگو: در زمين گردش كنيد و بنگريد كه [خداوند] چگونه آفرينش را آغاز كرد. خداوند، سپس زندگى ديگر را پديد مى آورد» .

كاوش هاى علمى در باره چگونگى پيدايش زمين، تا كنون به فرضيّه هاى مختلفى منتهى گرديده اند. هر چند هيچ يك از اين فرضيّه ها از نظر علمى ثابت نشده است، ليكن آنچه قابل ترديد نيست، اين است كه بدون دخالت نيرويى بى نهايت دانا و توانا، تحوّلاتى كه از بدو پيدايش تا تحقّق شرايط زيستى در زمين ايجاد شده، امكان پذير نبوده اند و او اين تحوّلات را بى هدف انجام نداده است. بنا بر اين، پژوهش هاى علمى در اين باره ـ چنان كه قرآن بِدان تصريح كرده است ـ هم درس خداشناسى اند و هم درس معادشناسى.