بشارة المصطفی لشیعة المرتضی

به بیان منزلت و درجات شیعه، كرامات و ذكر فضائل اولیاء الهی (ائمه) علیهم السّلام، پرداخته است.

عماد الدین ابو جعفر محمد بن ابی القاسم علی بن محمد بن علی بن رستم بن یزدبان طبری آملی کجی - کجه روستایی نزدیک چالوس - از علما و محدثین قرن ششم هجری است.

تا آنجا که می دانیم عماد الدین چهار کتاب الزهد و التقوی،شرح مسائل الذریعه سید مرتضی، الفرج فی الاوقات و المخرج بالبینات، داشته است که فقط کتاب بشارة المصطفی، آنهم به صورت ناقص به دست ما رسیده است. عماد الدین در این کتاب که از هفده جزء آن تنها يازده جزء باقی مانده به بیان منزلت و درجات شیعه، كرامات و ذكر فضائل اولیاء الهی (ائمه) علیهم السّلام، پرداخته است.

مصنّف همه روایات كتاب را با اسناد كامل آنها نقل كرده و در مقدمه گفته است که فقط از ثقات و اخيار نقل مي كند. .

آقای قیومی مصحح كتاب، بخشی از افتادگی کتاب را در انتهای کتاب با عنوان مستدرک خطبه پیامبر را که سید بن طاوس از این کتاب نقل کرده بوده، آورده است.

هر جزء از كتاب، اختصاص به یك موضوع ندارد و از موضوعات مختلف بحث می كند. در آن مباحث ارزشمند و روایاتی در خور توجه از پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلّم ـ در اثبات افضلیّت و مقام والای شیعه نقل شده و از شعرهای خوبی به مناسبت و در زمینه های مختلف از جمله در فضائل ائمه ـ علیهم السّلام ـ و ذمّ دشمنان ائمه ـ علیهم السلام ـ استفاده شده است.

کتاب بشارة المصطفی جدا از فوائد مذهبی، به دليل اشتمال بر اسانيد تازه و به ويژه نام بردن از شماری از عالمان شيعی ايران در سده های پنجم و ششم کمال اهميت را دارد و از اين نقطه نظر هم همواره مورد عنايت بوده است.

عماد الدین از محضر شماری از محدثان در شهر ری، آمل، نیشابور، نجف و کوفه بهره برده بوده که نام و اسانيدشان در اين کتاب ذکر شده است. از سویی، اين کتاب برای شناخت تشيع کوفی در سده های پنجم و ششم قمری بسيار با اهميت است؛ به ويژه اسانيد زيديان کوفه (مانند روايات ابو عبد الله العلوي و ابو البرکات زيدی و امثال آنان).

از مطالب ویژۀ آن می توان به نقل زيارت اولين زائر کربلا (جابر همراه عطيه عوفي) اشاره کرد که به‌ طور مسند و با تفصيل گزارش شده است.(ح ۷۲، ص ۱۲۴- ۱۲۶)

عماد الدین در این کتاب گاهی به مذهب و نسب مشایخ خود توجه داده است. (ص ۱۲۳، ح ۶۹). در نقل روایت وسواس خاصی نیز نشان داده و گاهی بعد از شنیدن خبر آن را با اثر مکتوب شیخ خود مقابله کرده است. (، ص ۱۹۰، ح ۴؛ ص ۱۹۱، ح ۶؛ ص ۱۹۴، ح ۱۱)

چاپهای بشارة المصطفی