امام صادق علیه السلام
المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ كَالجَسَدِ الواحِدِ، إنِ اشتَكى شَيئا مِنهُ وَجَدَ ألَمَ ذلِكَ في سائِرِ جَسَدِهِ، وأرواحُهُما مِن روحٍ واحِدَةٍ، وإنَّ روحَ المُؤمِنِ لَأَشَدُّ اتِّصالاً بِروحِ اللّهِ مِن اتِّصالِ شُعاعِ الشَّمسِ بِها .
مؤمن، برادر مؤمن است و همانند يك پيكرند كه اگر عضوى از آنْ به درد آيد، ديگر اعضايش نيز آن درد را در خود، احساس مىكنند. روح آن دو مؤمن، از يك روح است و اتّصال روح مؤمن به روح خداوند، بيشتر از اتّصال پرتو خورشيد به خورشيد است.
الكافي : ج2 ص166 ح4
حدیث :
مَوَدَّةُ الأَحمَقِ كَشَجَرَةِ النّارِ يَأكُلُ بَعضُها بَعضا.
ترجمه :
امام على عليه السلام :
دوستى احمق ، چونان درخت آتش است كه [خود را مىسوزاند و ] پارهاى از آن ، پاره ديگرى را مىخورد.
دوستي در قرآن و حديث، ص۲۸۶
