امام علی علیه السلام
يُستَدَلُّ عَلَى المُرُوَّةِ بِكَثرَةِ الحَياءِ، وبَذلِ النَّدى، وكَفِّ الأَذى .
حياى فراوان، نيكى كردن بسيار، و خوددارى از آزاررسانى، نشانه جوان مردى است.
غرر الحكم : ح 10966
۱۱۹.شَرُّ العَمى عَمَى القَلبِ ؛ ۱
۰.بدترين كورى ، كورى دل است .
۱۲۰.شَرَفُ المُؤمِنِ قِيامُهُ بِاللَّيلِ و عِزُّهُ استِغناؤُهُ عَنِ النّاسِ ؛ ۲
۰.شرافت مؤمن به شب زنده دارى اش ، و عزّت او به اظهار بى نيازى كردن از مردم است .
1.الزهد ، ص ۱۴ .
2.الخصال ، ص ۷ .