پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
أمّا العَفافُ: فيَتَشَعَّبُ مِنهُ الرِّضا و الاستِكانَةُ و الحَظُّ و الرّاحَةُ و التَّفَقُّدُ و الخُشوعُ و التَّذَكُّرُ و التَّفَكُّرُ و الجُودُ و السَّخاءُ، فهذا ما يَتَشَعَّبُ لِلعاقِلِ بِعَفافِه رِضىً بِاللّهِ و بِقِسمِهِ.
آنچه از عفّت منشعب مىشود خشنودى است و خضوع و بهرهمندى و آسايش و دلجويى و فروتنى و تذكّر و تفكّر و بخشندگى و سخاوت. اينها خصالى است كه به سبب پارسايى براى خردمندى كه از خدا و قسمت او خشنود است، حاصل مىشود.
تحف العقول : ص17.
حدیث :
خُذْ مِن حُسنِ الظَّنِّ بِطَرَفٍ تُرَوِّحُ بهِ قَلبَكَ و يَرُوحُ بهِ أمرُكَ.
ترجمه :
امام صادق عليه السلام :
از خوش بين بودن بهره اى برگير ، تا با آن دلت را آرام كنى و كارَت پيش رود.
ميزان الحكمه: ج۶، ص۵۶۸
