امام صادق علیه السلام
الشِّيعَةُ ثلاثٌ: مُحِبٌّ وادٌّ فهُو مِنّا، و مُتَزَيِّنٌ بنا و نحنُ زَينٌ لِمَن تَزَيَّنَ بنا، و مُستَأكِلٌ بِنَا الناسَ، و مَنِ استَأكَلَ بِنَا افتَقَرَ.
شيعه سه نوع است: دوستدارِ مهر ورز [ نسبت به ما]. چنين شيعهاى از ماست، و شيعهاى كه خود را به ما مىآرايد و ما مايه آراستگى كسى هستيم كه خود را به ما بيارايد، و شيعهاى كه ما را وسيله ارتزاق خود قرار مىدهد و كسى كه به وسيله ما ارتزاق كند فقير مىشود.
الخصال : ص۱۰۳ ح۶۱
حدیث :
خُذْ مِن حُسنِ الظَّنِّ بِطَرَفٍ تُرَوِّحُ بهِ قَلبَكَ و يَرُوحُ بهِ أمرُكَ.
ترجمه :
امام صادق عليه السلام :
از خوش بين بودن بهره اى برگير ، تا با آن دلت را آرام كنى و كارَت پيش رود.
ميزان الحكمه: ج۶، ص۵۶۸