امام رضا علیه السلام
يَا عَبْدَ الْعَظِيمِ أَبْلِغْ عَنِّي أَوْلِيَائِيَ السَّلَامَ وَ... مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِي الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ مُرْهُمْ بِالسُّكُوتِ وَ تَرْكِ الْجِدَالِ فِيمَا لَا يَعْنِيهِمْ وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ وَ الْمُزَاوَرَةِ فَإِنَّ ذَلِكَ قُرْبَةٌ إِلَي
اي عبدالعظيم سلام مرا به دوستانم برسان و ...دستورشان ده كه راستگو وامانت پرداز باشند ودستورشان ده كه خاموشي گزينند واز مجادلات بيهوده بپرهيزند. و به هم روىآورند و با يكديگر ديدار كنند، كه موجب نزديكى به من است .
الاختصاص ص 247
حدیث : إنَّ بِشرَ المُؤمِنِ في وَجهِهِ ، وقُوَّتَهُ في دينِهِ ، وحُزنَهُ في قَلبِهِ.
ترجمه :
امام على عليه السلام :
شادمانى مؤمن در چهرهاش و نيرومندى او در دينش و اندوه وى در دلش است.
الگوي شادي از نگاه قرآن و حديث، ص۱۴۰
