شرح حديث عرض دين حضرت عبدالعظيم حسني(ع) - صفحه 16

خرافات و انحرافات ديگر، حائز آن مى گردند.
بنابراين وسيله اى براى نيل انسان به سعادت واقعى بالاتر از ايمان صحيح و يقين خالص نيست. همه اضطرابها و همه خوف و بيمها از زوال نعمتها را از ميان مى برد و همه نگرانيها را نسبت به آينده مرتفع مى سازد. «الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» . ۱
انسان سعادت خواه، بايد سعى كند كه به حقايق مفاهيم اين جمله هاى نورانى: «حَسْبُنَا اللّهَُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ»۲ ، «مَا شَاءَ اللّهَُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ» ، ۳«أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ»۴ ، «وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»۵ ، «حَسْبي اللّه»۶ و «إِنَّا للّهَِِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»۷ ايمان پيدا كند و از تاريكيهاى تحيّر و ترديد خود را نجات دهد.

1.سوره رعد ، آيه ۲۸.

2.سوره آل عمران (۳)، آيه ۱۷۳.

3.سوره كهف (۱۸)، آيه ۳۹.

4.سوره غافر (۴۰)، آيه ۴۴.

5.سوره طلاق (۶۵)، آيه ۳.

6.سوره توبه (۹)، آيه ۱۳۹؛ سوره زمر (۳۹)، آيه ۳۸.

7.سوره بقره (۲)، آيه ۱۵۶.

صفحه از 72