صنف سوّم امامزاده هايى كه جلالت قدر و محل دفنشان معلوم است، لكن استحباب زيارتشان بالخصوص وارد نشده.
مثل جناب اسماعيل بن جعفر الصادق، و احمد بن موسى الكاظم المعروف به شاه چراغ، و برادرش محمد بن موسى بن جعفر كه محل دفن هر دو در شيراز معلوم است.
و مثل سيّد محمد بن الامام الهادى كه قبر شريفش در نزديكى «بلد» يك منزلى سامراء است.
و مثل حكيمه خاتون دختر امام جواد عليه السلام ... (دوازده نفر ديگر را در اين صنف ياد كرده است).
صنف چهارم امامزاده هايى كه جلالت قدرشان معلوم است، و امّا محلّ دفنشان معلوم نيست.
مثل على بن جعفر كه در سه موضع قبّه و بقعه اى است منسوب به ايشان، و حمزة بن موسى الكاظم، كه در چهار موضع محتمل است قبر ايشان باشد، و محمّد بن الامام جعفر الصادق ملقب به ديباج كه نيز در چهار مورد احتمال بودن قبر ايشان هست. ^۱