گوش تو است اى على!» ^۱ يعنى مصداق اتم و كامل ترين گوشى كه مى تواند اين آيات را درك كند و ظرفيت آنها را دارد، گوش تو است اى على!
3. همچنين در حديثى ديگر به سندش از امام باقر عليه السلام در تفسير قول خداوند متعال: «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً» ، نقل مى كند كه حضرت عليه السلام فرمود: يعنى اگر مردم در ولايت على بن ابى طالب اميرالمؤمنين و اوصياى از فرزندان او، مستقيم و پابرجا باشند و از اوامر آنان اطاعت كنند و نهى آنها را بپذيرند، ما اين گونه افراد را از آب گوارا سيراب خواهيم كرد. و همچنين مى فرمود: ما دل اين اشخاص را از ايمان پر خواهيم نمود، و مقصود از «طريقه» در اين آيه، ايمان به ولايت على بن ابى طالب و اوصيا عليهم السلام است. ^۲
امام باقر عليه السلام در اين حديث شريف دو مسئله آيه را تفسير مصداقى و موردى نموده است:
1. استقامت: آن را بر استقامت در مسئله ولايت ولىّ خدا، كه هادى به حقّ مبين است، تفسير نموده و استقامت در ولايت را نيز به معناى استقامت در قبول طاعت در اوامر و نواهى آنان تطبيق نموده است.
2. طريقت: كه آن را به ايمان و اعتقاد قلبى به ولايت على بن ابى طالب و اوصياء عليهم السلام تفسير نموده است؛ زيرا بهترين راه و طريق براى سوق دادن انسان به خداوند متعال و حقّ و حقيقت، قرار گرفتن در راه اهل بيت عليهم السلام و اقتداى به آن بزرگان و ايمان به ولايتشان از جانب خداوند است.
4. درحديث ديگرى كه از حضرت عبدالعظيم به سندش از امام باقر عليه السلام نقل شده همين مضمون به چشم مى خوردكه در آن وحديث قبل امام عليه السلام جمله «لأسقيناهم ماء غدقاً» را