و چهارم. از دعاى امام عليه السلام : «خداوند، تو را در زندگانى دنيا و آخرت، با سخن استوار، پايدار بدارد!»، مى توان فهميد كه حضرت عبدالعظيم، مصداق آيه شريف: «يثبّت اللّه الذين آمنوا بالقول الثابت فى الحياة الدنيا و فى الآخرة؛ خداوند، كسانى را كه ايمان آوردند، در زندگانى دنيا و آخرت، با سخن استوار، پايدار مى دارد» ۱ است و اين، نمايانگر مقام بلند آن حضرت است.
در حديثى ديگر، ابوتراب رويانى چنين گويد: شنيدم ابوحَمّاد رازى گفت:
در سامرا به خدمت امام هادى عليه السلام شرفياب شدم و مسائلى از حلال و حرام پرسيدم ، ايشان پاسخ فرمود. هنگامى كه بيرون مى آمدم، فرمود: «اگر مسئله اى در امر دين بر تو مشكل شد، در محلّ خود (رى) از عبدالعظيم حسنى سؤال كن و از جانب من به او سلام برسان». ۲
جايگاه وى در نزد علما
در اين بخش، براى اختصار، تنها به بيان سخنان برخى از علما بسنده مى كنيم:
1. شيخ صدوق (م 381 ق) در كتاب أخبار عبدالعظيم كه درباره حضرت عبدالعظيم تأليف نموده، مى نويسد:
«[او] عابد و پارسا و پسنديده بود». ۳
2. صاحب بن عبّاد (م 385 ق) در رساله اى كه در احوال حضرت عبدالعظيم
1.ابراهيم (۱۴)، آيه ۲۷.
2.روى أبوتراب الروياني: قال: سمعت أبا حمّاد الرازي يقول: دخلت على علىّ بن محمّد بسُرّ من رأى، فسألته عن أشياء من الحلال و الحرام؛ فأجابنى فيها. فلمّا ودّعته، قال لي: يا حمّاد! إذا أشكل عليك شى ء من أمر دينك بناحيتك، فاسأل عنه عبدالعظيم بن عبداللّه الحسني، و اقرأه منّى السلام. (روضات الجنّات، ج ۴، ص ۲۱۱؛ رساله صاحب بن عبّاد به نقل: رى باستان، حسين كريمان، ج ۱، ص ۳۵۶؛ مستدرك الوسائل، ج ۱۷، ص ۳۲۱، ح ۲۱۴۷۰.
3.جنة النعيم و العيش السليم.
