نسب حضرت عبدالعظيم حسني (ع) - صفحه 193

موروث را كه از پدران به ما رسيده از نيام برنكشيده ام و جنبشى براى خونخواهى ات نكرده و سواركارانى برنينگيخته ام كه در آن اسبان تازه نفس زنند و هنوز مركبهايى پيشرو، سبكخيز و ميان باريك و نيزه هايى زردفام و نوك تيز به كار نبرده ام.
9. و برابر هر كشتن، كشته ها و در مقابل هر اسير كردن، اسيرانى از آنها در بند كشم. 10. آيا كار خاندان پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله بدان جا رسيده كه چون مبتلايان به جَرَب (نوعى بيمارى پوستى) مردم از آنها گريزانند؟
11. بدا به حالشان كه به چه جناياتى دست بيالودند و چه ريسمان محكم و چنگ آويزى را از امّت پاره كردند!
12. و در چه عهد و پيمانى با خدا خيانت كردند؟ چنان عهدى كه با ريسمان پيمانى هرچه محكم تر استوار گشته بود.

همسر و تعداد فرزندان على بن حسن بن زيد

همان طور كه بيان گرديد، جدّ اوّل حضرت عبدالعظيم عليه السلام ، ابوالحسن على بن حسن بوده است كه به همراه پدر خود، با تعدادى از سادات حسنى عليه السلام به دستور منصور دوانيقى، در مدينه دستگير و روانه زندان شدند. پس از تحمّل مدّت زمان زندان، على بن حسن در زندان جان خود را از دست داد و زندگى را بدرود گفت. ۱
على السديد چون از دنيا رفت، بسيار جوان بود و او را كنيزى بود موسوم به «هيفا» و از او دخترى آورد به نام فاطمه. پس از او هيفا از على آبستن شد. هنگامى كه على را به زندان بردند، در همان جا از دنيا رفت. چون آبستنى هيفا ظاهر نبود، حسن الامير، پدر على، او را فروخت. خريدار چون كنيزك را به خانه برد، دانست كه وى آبستن است. از اين رو، او را براى حسن باز فرستاد و بعد از مدّتى پسرى آورد كه

1.مقاتل الطالبيّين، ص ۳۶۹ .

صفحه از 199