بالاتر از روايت، درايت است. فهم و درك راوى در آنچه از امام مى گيرد نيز ملاك برترى وى مى گردد.
روايت و درايت دو ارزش اند كه حضرت عبدالعظيم حسنى هر دو را در خويش دارد. در نگاهى كه به مجموعه روايى حضرت عبدالعظيم خواهيم كرد، اين حقيقت روشن مى شود كه حضرت عبدالعظيم تا چه پايه اى از امامان روايت دارد و در چه محورهايى حديث مى كند و اندازه فهم و درايت او چگونه است؟
راوى با روايت خويش چون از امام مى آموزد، به ارزش تعلم دست مى يابد و از آنجا كه آموخته هايش را براى ديگران نقل مى كند، شايستگى تعليم را دارد. عبدالعظيم حسنى سلام اللّه عليه از امامان خويش علوم را مى گيرد و همانها را به ديگران آموزش مى دهد. اين ارزش بزرگ در زيارت جامعه چنين آمده است. «آخذ بقولكم؛ گفتار شما امامان را مى گيرم». از شما مى آموزم و سخن شما را مى پذيرم.
در آن زمانها كه از اين سو و آن سو مكتبها سر بر مى آوردند و انسانها را به خويش فرا مى خواندند، عبدالعظيم حسنى پاى سخن امام مى نشيند و همه چيز خود را از امام مى گيرد و شخصيت خويش را بر پايه سخن امام مى سازد و به هنگام تبليغ تلاش مى كند تا مردم را بر پايه روايات تربيت كند.
در ارزشمندى راوى فهيم همين بس كه امام، ديگران را به وى ارجاع مى دهد وتوصيه مى كندتا ازاو فراگيرند وبياموزند. حضرت عبدالعظيم حسنى ازاين دست راويان بزرگ است.
عبدالعظيم حسنى گذشته از اينكه راوى است، كثيرالروايه نيز هست و اين خود ارزشى ديگر است كه بدان خواهيم پرداخت. در روايتى از امام صادق عليه السلام مى خوانيم:
«اعرفوا منازل شيعتنا بقدر ما يحسنون من رواياتهم عنّا؛ فإنّا لا نعدّ الفقيه منهم فقيها حتّى يكون محدّثا. فقيل له: أوَ يكون المؤمن محدّثا؟ قال: يكون مفهّماً و المفهّم محدّث^۱؛