منزلت شيعيان ما را به اندازه آنچه از روايات ما مى دانند بشناسيد؛ چرا كه ما شيعه فقيه را فقيه نمى دانيم تا آنكه محدَّث باشد (يعنى فرشتگان با او سخن گويند). از امام سؤال شد: آيا مؤمن هم محدّث مى شود؟ حضرت فرمود: مؤمن، مفهّم است و مفهّم همان محدّث است (يعنى فهم حديث به او الهام مى شود و اين الهام از سوى فرشتگان است و در حقيقت گويا فرشتگان با او سخن مى گويند)». «معاوية بن عمار قال: قلت لأبي عبداللّه رجل راوية لحديثكم يبثّ ذلك الى الناس و يشدّده في قلوب شيعتكم و لعلّ عابدا من شيعتكم ليست له هذه الرواية ايتهما افضل؟ قال: راوية لحديثنا يبثّ في الناس و يشدّد في قلوب شيعتنا، أفضل من ألف عابد ¹ ؛ معاوية بن عمّار گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم: شخصى حديث شما را بسيار روايت مى كند. حديث را در ميان مردم مى گستراند و در دلهاى شيعيانتان استوار مى سازد و از آن سو، عابدى از شيعيان شما است كه ويژگى روايتگرى بسيار را ندارد؛ كدام يك از اين دو برترند؟ حضرت فرمود: آن كه حديث ما را روايت مى كند و در ميان مردم مى گستراند و حديث را در دل هاى شيعيان ما محكم و استوار مى سازد، بالاتر از هزار عابد است». در روايتى مى خوانيم: «قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله : اللّهم ارحم خلفائى - ثلاث مرّات - قيل له: يا رسول اللّه و من خلفاؤك؟ قال: الذين يأتون من بعدي و يروُون أحاديثي و سنتي فيسلّمونها الناس من بعدي ² ؛ پيامبر خدا سه بار فرمود: خدايا جانشينان مرا مورد رحمت خويش قرار بده! سؤال شد: اى رسول خدا! جانشينان شما كيان اند؟ حضرت فرمود: آنان كه