و هر كس خدا را عصيان مى كند، او دشمن ما است ولايت ما جز با عمل و ورع دست يافتنى نيست».
باز در روايتى مى خوانيم: «يا جابر! من أطاع اللّه و أحبّنا فهو وليّنا؛اى جابر كسى كه خدا را اطاعت كند و ما را دوست بدارد، ولىّ ما است».
از آنچه گفته شد؛ فهميده مى شود كه جمله «انت ولينا حقّا» و ارجاع و اعتماد امام به وى، تا چه ميزان وثاقت حضرت عبدالعظيم را مى رساند.

9. دعاى معصوم عليه السلام در حق او

دعاى امام معصوم مستجاب است و اگر در حق كسى دعاكند به استجابت مى رسد. اين يك نكته درباره اصل دعا از سوى امام معصوم. نكته ديگر اينكه امام چه دعايى در حق عبدالعظيم حسنى كرده است. توجه به مضمون و محتواى دعاى امام نيز بسيار مهم است و ارجمندى حضرت عبدالعظيم را در نگاه امام ترسيم مى كند. به علاوه، مورد دعاى معصوم قرار گرفتن خود از ارزشهايى ويژه است؛ چون دعا نشانه رضايت دعاكننده از كسى است كه دعا مى شود.
بنگريد: «ثبتك اللّه بالقول الثابت في الحياة الدنيا و الآخرة؛ خداوند تو را با گفتار ثابت و استوار در دنيا و آخرت استوار و ثابت سازد». در آيه 27 از سوره ابراهيم مى خوانيم:
«يثبّت اللّه الذين آمنوا بالقول الثابت في الحياة الدنيا و في الآخرة» ؛ خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند به خاطر گفتار و اعتقاد ثابتشان استوار ميدارد، هم در اين جهان و هم در سراى ديگر».
اين تثبيت الهى و اين دعاى معصوم است كه كار مومن را كامل مى سازد و او را مصونيت مى بخشد. باقيماندن بر اين دين پيراسته و اين ايمان آراسته و پايدارى بر آن، چيزى است كه بالاتر از آن تصور نمى شود لذا امام عليه السلام به حضرت عبدالعظيم