در دامنه يكى از كوههاى مجاور «رى» در جنوب شرقى تهران قبرستان گبرها زرتشتى ها واقع است. اين قبرستان به صورت يك نقطه سفيد رنگ در دامنه قهوه اى و خاكسترى رنگ كوه از فاصله چندين ميلى ديده مى شود. قبرستان گبرها داراى حصار بلند و دايره اى شكل است كه از سنگ و گل ساخته شده و آن را سفيد رنگ كرده اند و سقف ندارد و كاملاً به طرف آسمان باز است؛ اجساد مرده ها را در اين گورستان در قبرهاى كم عمقى قرار داده ولى روى آن خاك نمى ريزند و در معرض تابش نور خورشيد و عوامل ديگر مى گذارند. البته در مراحل اول لاشخورها و كلاغها به اجساد حمله مى كنند و اگر اول چشم راست جسد را درآورند به عقيده زرتشتيها دليل بر آن است كه روح مرده به بهشت مى رود و اگر اول به چشم چپ حمله كردند روح به جهنم مى رود.
به فاصله شش ميلى تهران و در نزديكى خرابه هاى رى، مزار و بقعه حضرت عبدالعظيم كه مورد احترام خاص شيعيان است قرار دارد. ايرانى ها بر خلاف ترك ها شيعه هستند و معتقدند كه جانشين حقيقى پيغمبر اسلام حضرت على و اولاد او هستند و در اين مورد با سنيها اختلاف دارند.بزرگ ترين زيارتگاه هاى ايران بقعه حضرت امام رضا در مشهد است و بعد از مشهد معروف ترين زيارتگاه ها شاه عبدالعظيم است كه نزديك پايتخت است ^۱ و هر ساله در حدود سيصد هزار نفر از مردم تهران به زيارت آنجا مى روند. اغلب مردم تهران عادت دارند كه روزهاى جمعه به زيارت شاه عبدالعظيم بروند. بقعه حضرت عبدالعظيم داراى گنبدى طلايى است كه از فواصل دور دست در زير اشعه خورشيد مى درخشد و چشم را خيره مى كند.