است؛ ليكن در اين كتاب 179 روايت نقل شده است كه 77 روايتِ آن تكرار قسمتى از روايتهاى مفصّل آن بزرگوار است. سبب وقوع چنين تكرارهايى عدم توجه لازم به تقطيع روايتهاى مفصّل در منابع حديثى متأخر و مقايسه نكردن احاديث مختصرِ نقل شده در اين منابع با احاديث مفصّل است.
براى نمونه فرازهايى از حديث بلندى كه به شماره 27 در صفحات 73 ـ 74 از الأمالى و العيون مرحوم صدوق استخراج و نقل شده، در صفحات 64 به شماره 3، صفحه 71 به شماره 20، صفحه 75 به شماره 29 و صفحه 76 به شماره 33 از بحارالأنوار استخراج و مجدداً نقل شده است.
عجيب آنكه فراز نقل شده در صفحه 71 به شماره 20، در صفحه 136 ـ 137 به شماره 1 مجدداً نقل شده است.
اين در حالى است كه مؤلف پيش از نقل روايات حضرت عبدالعظيم متعهد شده است تا در حدّ توان، از وقوع چنين تكرارهايى جلوگيرى كند! ^۱
ب) دانسته شد كه مؤلف، در ابتداى بخش دوم كتاب، روايات را به ده باب تقسيم كرده است، ولى هنگامى كه به يك به يك عنوانهاى مؤلف در اين بخش مراجعه كنيم، آنها را بيشتر و متفاوت با عناوين دسته بندى اوليه مى يابيم. عنوانهاى ايشان عبارت اند از: 1. صفات اللّه عزّوجلّ، 2. أحاديث الأحكام ، 3. أحاديث النوادر ، 4. من تفسير الأئمة، 5. فرائض الإسلام، 6. القائم من آل محمد صلى الله عليه و آله ، 7. وصايا الأئمّة، 8 . الأخلاق، 9. كبائر الذنوب، 10. زيارة الأئمة، 11. من سيرة الأنبياء، 12. حبّ آل محمّد صلى الله عليه و آله ، 13. من صور العذاب، 14. الصلاة في وقتها، 15. ضرورة التدبير، 16. ليلة القدر، 17. التوكل، 18. شكر النعمة، 19. الدعاء، 20. مكانة الحسين عليه السلام ، 21. خصائص الزهراء(س)، 22. الجبر و التفويض، 23. حبّ اللّه