حضرت هادى عليه السلام در كلام ارجمندى ديگر او را به استوارگامى در دين و نيك باورى در آيين ستوده و فرموده است: تو «ولىّ» راستين ما هستى. ۱
رجاليان، محدثان و عالمان نيز يكسر او را ستوده اند و با يادكرد ويژگى هاى والايى براى او، شخصيت وى را نواخته اند. صاحب بن عبّاد، او را به «دنياگريزى و دين مدارى»، «عبادت و امانت»، «صراحت و صداقت در گفتار» «آگاهى هاى گسترده در دين» و كثرت حديث و روايت ستوده است. ۲
صدوق فقيهان و محدثان او را با جمله و «كان مرضياً» ستوده است. فقيه جليل مولا محمدتقى مجلسى كه وى را به «عظمت شأن و جلالت قدر» ستوده در شرح كلام صدوق نگاشته است:
«يعنى او در دين استوارگام و در انديشه و باور راست انديش بوده است، عالمان به سخنش خوشنود بودند و بدان عمل مى كردند.» ۳
علامه حلى(ره) نيز او را به «عبادت و ورع» ستوده است. ۴ فقيه و فيلسوف بزرگ ميرداماد آن عالم جليل را بسى ستوده و بر عالمان و محدثان و فقيهانى كه احاديث وى را به لحاظ عدم توثيق صريح در منابع رجالى جزء احاديث «حسان» برشمرده اند، خرده گرفته و خود بر اين باور رفته است كه «احاديث وى از صحاح بل در جايگاه اعلى از صحاح» است. ۵
عبدالعظيم حسنى بى گمان روزگار چهار تن از «ستارگان هدايت» و «پيشوايان نور» حضرت امام موسى بن جعفر عليه السلام و حضرت رضا عليه السلام و حضرت امام جواد عليه السلام و حضرت امام هادى عليه السلام را درك كرده و يقيناً از شميم
1.التوحيد، للشيخ الصدوق، ص۸۱، ح۳۷؛ بحارالانوار، ج۱، ص۵۹۳ (چاپ دارالتعارف) ج۳، ص۳۲۸ (چاپ آخوندى)
2.خاتمه مستدرك الوسائل، ج۴، ص۴۰۴.
3.روضة المتقين، ج۱۴، ص۱۶۵.
4.خلاصة الاقوال، ص۲۲۶.
5.الرواشح السماويه، ص۸۶.
