ستم گسترى خود مى دانستند و هرگز روا نمى داشتند كه آن مضجع هاى الهام بخش مورد توجه مردمان و محل آمد و شد عاشقان باشد.
ابن قولويه آورده است كه كسى از مردمان رى بر امام هادى عليه السلام وارد شد. آن حضرت از وى پرسيد: كجا بودى؟ مى گويد: به زيارت سيدالشهداء عليه السلام رفته بودم. امام فرمود: «بدان اگر خاكجاى عبدالعظيم حسنى را كه در نزد شماست، در رى زيارت مى كردى، مانند آن بود كه حسين بن على را زيارت كرده باشى.» ^۱
روشن است كه اين همانندسازى نشانگر فرايند و بازتابى است كه زيارت هر دو مضجع شريف داشته اند و در آن روزگاران، با توجه به سياست عباسيان در خاموش سازى ياد و نام و آوازه «حَسنيون» و «علويان» و مبارزان و ستيزه جويان عليه حكومت، زيارت آن عزيز، نوعى مبارزه و رويارويى با حكومت بود. امامان عليهم السلام هم مى خواستند اين درفش نبرد عليه ستم هماره در فراز و اهتزاز باشد و اين مشعل خونين ضد ستم و ستم بارگى فروزان بر سر راه مردمان قرار گيرد.
اكنون جاى بسى خرسندى است كه مؤسسه فرهنگى دارالحديث وابسته به آستانه حضرت عبدالعظيم حسنى ـ حق شناسى و حق گزارى را ـ از پس سال ها تلاش و كوشش و تدوين و تأليف و تحقيق و تصحيح آثارى بسيار ارجمند درباره عبدالعظيم حسنى و رى و... به برگزارى همايشى در تكريم آن عالم جليل و بزرگدارى شأن فقاهت و مجاهدت آن مهاجر فى سبيل الله همت گماشته است. بانيان «آينه پژوهش» ضمن ارج گذارى بدين تلاش سودمند فرهنگى و دست مريزاد به كوشندگان ارجمند آن، سزامند چنان ديد كه شماره اى از مجله را ويژه اين كنگره سازد و در تكريم و تجليل از آن چهره منور، سهيم گردد. اين است فرآيند آن آهنگ. ^۲