(2) رباعى در مدح حضرت عبدالعظيم كه بداهةً سروده است

حضرت عبدالعظيم آن سيّد والا جنابخواست توفيق مرا از بهر جمع اين كتاب
زائرى پرسيد از من در زيارتگاه وىچيست تاريخش (فزره غبّا) گفتم در جواب^۱

(3) رباعى در اتمام كتاب

در خاتمه كتاب جنة النعيم مى گويد:
چون داعى در سال هزار و دويست و نود و هفت باز موفّق شده به زيارت بيت اللّه الحرام مشرف گردد قدرى از اجزاء اين كتاب چاپ نشده و در عهده تعويق افتاد، از اين جهت بعضى از تاريخ شروع و ختم آن مختلف نقل شد تا در اين وقت بحمد اللّه تعالى انجام گرفته تاريخ ختم كتاب را تماماً با اعتذار بسيار به اين دو بيت زحمت مى دهد:
من صنّف استهدفْ على ما قالاالسنة الناس له ينالا
هذا الكتاب ناقص لا زالاان كنت قد أرّختة كمالا^۲