آورده كه احتمال مى رود انشاء خودش باشد. بيت آغازين آن چنين است:

مر اين پند را زيور گوش داركه فرداى سختت بيايد بكار^۱

ايده ها و نظرات

در لابلاى مطالب كتاب جنة النعيم، نظرات مختلفى از كجورى بچشم مى خورد كه جهت اطلاع خوانندگان گرامى، بعضى از آنها در اين مقام درج مى گردد:
1. بى اهميت دانستن آراى سخيفه فلاسفه، مثلاً درباره انكار معاد جسمانى از طرف برخى از فلاسفه مى گويد:
جماعتى از فلاسفه منكر شده اند معاد جسمانى را و در معاد روحانى هم ايشان را اقوالى است سخيفه، اين دفتر مقتضى شرح و بسط آن نيست بلكه خواندن و نوشتن آنها خروج از طريق مستوى و صراط مستقيم و موجب القاء شبهات در قلوب عوام و مستضعفين است ^۲ .
2. بر بالاى منبر نبايد هر چيزى را گفت، عقيده مؤلف آن است كه:
ناصحين و ذاكرين اين زمان كه در مجامع ناس بر منابر برمى آيند بايد نقل از كتاب خدا و سنت رسول صلى الله عليه و آله و اقوال ائمه اطهار عليهم السلام نمايند ^۳ .
3. منبرى بايد در حيطه سواد خويش سخن گويد و در شرح و معانى اخبار و احاديث چنانچه خود صاحب نظر نيست به اهلش رجوع كند، لذا مى گويد:
خوب است بعضى از اهل منبر تصحيح هر حديث و خبر را از اهلش بخواهند ^۴ .
4. درباره نقل احاديث ضعيفه مى گويد:
بايد حديث ضعيف را دانست و فهميد چگونه است و متعلق او