عنوان كتاب نيز قبل از شروع آن، با خطى درشت چنين درج شده:
هذا كتاب جنة النعيم والعيش السليم فى أحوال السيد الكريم والمحدث العليم عبدالعظيم بن عبداللّه الحسنى عليه السلام والتكريم.
در بعضى از منابع اين كتاب به نام «روح وريحان» ناميده شده است. البته به مضمون آيه شريفه (فروح وريحان وجنة نعيم) مؤلف نظر بدان داشته وعناوين فصول كتاب را روح و ريحان قرار داده است.
در مقدمه فارسى همين كتاب مى گويد:
و به مضمون بلاغت مشحون «فرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ» آن را به عدد ساعات ايّام و ليالى به بيست و چهار روح و ريحان معطّر و مطيّب ساختم...
بنابراين «روح و ريحان» خالى از وجه نيست؛ ولى مؤلف، كتابش را بدين نام مسمّا ننموده است.
نكته ديگر آنكه ملا محمد اسماعيل فدائى كزازى اراكى درگذشته 1263 هجرى از علماى مهم عصر خويش، كتابى به عربى با عنوان «جنات النعيم فى احوال سيدنا الشريف عبدالعظيم» نگاشته است ^۱ . اين كتاب در سال 1230ق تأليف شده و شامل يك مقدمه و هشت فردوس و يك خاتمه مى باشد.
گر چه واعظ تهرانى در هيچ جاى كتابش از وى نامى نبرده، ولى با توجه به تقدم آن كتاب كه در سال 1230 تأليف شده، ولى تأليف كجورى مربوط به سالهاى 1295 و پس از آن مى باشد. و موضوع و ابوابش، بعيد نيست كجورى آن كتاب را ديده و از آن بهره برده باشد، وحتى نام كتاب را نيز با توجه بدان تأليف برگزيده باشد با تفاوتى در انتخاب