فراوان نموده و مى گويد:
و هر قدر داعى، ساعى شدم آن كتاب را تحصيل نمايم اين سعادت را نيافتم، ناچار از كتب اربعه و چند كتاب ديگر اين احاديث را جمع نمودم و براى تسهيل خوانندگان به فارسى ترجمه نمودم ^۱ .
در جايى ديگر مى گويد: و هر قدر داعى سعى بليغ نمودم در دواوين و كتب معروفه علماء رجال و انساب اين روايت را به اين بيان نيافت ^۲ .

تكيه مؤلف بر علم انساب

مؤلف در تذييلى كه بر مقدمه كتاب نگاشته مى گويد:
و همانا ثمره اين كتاب، آگاهى به انساب و احساب شريف ابناء و احفاد ائمّه اطهار و اطياب است، و ثمره آن ظهور آداب مرضيّه است زمان تشرّف به مزار شريف ايشان، و ثمره تأدّب به آداب مرضيّه، اجابت دعوات و قضاء حاجات و توجّه مزور است به زائرين، و ثمره توجّهات اين بزرگواران استخلاص از عقوبات و دركات و اهوال و افزاع قيامت است.
در پايان روح و ريحان ششم نيز مى گويد: على اىّ حال، داعى از وقتى كه در مقام تحصيل علم به انساب ابناء ائمه طاهرين و اولاد مكرمين ايشان برآمدم و تصحيح حالاتشان را از مَهَره اين فن استدعا كردم براى ازدياد معرفت خود و تعريف خوانندگان و شنوندگان بوده است، و مى دانم اين گونه امور به استحسانات و قياسات و قاعده ظاهره تمام نمى شود، بايد از كتاب صحيحى دليل قاطعى آورد و الاّ سكوت اولى است ^۳ .